ไม้พุ่ม สูง 1–3 ม. ใบรูปรี รูปไข่ หรือแกมรูปใบหอก ยาว 9–11 ซม. ปลายแหลม โคนกลม เส้นโคนใบข้างละ 2–3 เส้น แผ่นใบมีขนแข็งทั้งสองด้าน ก้านใบยาว 3–5 มม. ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง กลีบดอกและกลีบเลี้ยงจำนวนอย่างละ 4 กลีบ ฐานดอกยาว 1.4–1.8 ซม. มีติ่งขนหนาแน่นหรือประปราย ยาว 2–4 มม. กลีบเลี้ยงรูปสามเหลี่ยม ยาว 3–5 มม. กลีบดอกยาว 1.6–2.8 ซม. เกสรเพศผู้ 8 อัน อับเรณูยาว 1–1.5 ซม. ปลายเป็นจะงอยรูปตัวเอส รังไข่สั้นกว่าฐานดอก ผลรูปคนโท ยาว 1.4–2 ซม.

พบที่อินเดีย เนปาล ภูฏาน จีนตอนใต้ ไต้หวัน และภูมิภาคอินโดจีน ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามที่โล่ง ทุ่งหญ้า หรือสันเขา ที่ค่อนข้างชื้นแฉะ ความสูงถึงประมาณ 2000 เมตร ใบใช้พอกแก้พิษงู

ชื่ออื่น   โคลงเคลงหิน, เอ็นอ้าขน (เลย); เฒ่านั่งฮุ่ง (เชียงใหม่)