กล้วยไม้อิงอาศัย แตกกอหนาแน่น สูงได้ถึง 50 ซม. ลำต้นขนาดเล็ก ต้นอ่อนมีขนสั้นนุ่มสีดำหนาแน่น ใบรูปใบหอก ยาว 4–10 ซม. ปลายจัก 2 พู ตื้น ๆ ไร้ก้าน ช่อดอกออกใกล้ยอด มี 1–3 ดอก ดอกสีขาว โคนกลีบปากด้านในสีน้ำตาลอมส้ม กลีบเลี้ยงรูปใบหอก ยาว 3–4 ซม. ปลายแหลม คางรูปกรวย ปลายมน กลีบดอกรูปไข่กลับ ยาวกว่ากลีบเลี้ยงเล็กน้อย แต่กว้างกว่าเกือบ 2 เท่า กลีบปากรูปขอบขนาน ยาวเท่า ๆ กลีบดอก โคนด้านในมีสันนูน 3–5 สัน ปลายจัก 3 พู พูข้างกลมกว้าง พูปลายเว้าลึก ขอบจักไม่เป็นระเบียบ ด้านบนโค้งเข้ารูปตัววี เส้าเกสรยาวประมาณ 7 มม. ก้านดอกรวมรังไข่ยาว 3–4 ซม.

พบที่อินเดีย พม่า ลาว ในไทยพบกระจายทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่เลย และภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่กาญจนบุรี ขึ้นตามคบไม้ในป่าดิบแล้ง และป่าดิบเขา ความสูง 1000–2000 เมตร คล้ายกับเอื้องแซะ D. wattii (Hook.f.) Rchb.f. ที่ดอกและกลีบปากด้านบนโค้งเข้ารูปตัววีขนาดเล็กกว่า พูกลีบปากด้านข้างขนาดค่อนข้างใหญ่กว่าพูกลาง ถิ่นที่อยู่คล้าย ๆ กัน แต่พบหนาแน่นน้อยกว่าเอื้องตาเหิน ขึ้นตามคบไม้ในป่าดิบเขาสูงทางภาคเหนือที่ดอยเชียงดาว และดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่ภูหลวง จังหวัดเลย

ชื่ออื่น   เอื้องเงินหลวง (แม่ฮ่องสอน), เอื้องตาเหิน (ทั่วไป)