ไม้ต้น ส่วนมากสูง 5–15 ม. ลำต้นมักแคระแกร็น มีขนละเอียดตามกิ่งอ่อน ใบอ่อน และช่อดอก ใบรูปไข่หรือรูปไข่กว้าง ยาว 4–11 ซม. ขอบเรียบ แผ่นใบด้านล่างมีนวล เส้นโคนใบข้างละ 1–2 เส้น เส้นแขนงใบข้างละ 3–4 เส้น คู่ล่างโค้งถึงประมาณกึ่งกลางใบ ช่อดอกคล้ายช่อเชิงหลั่นแยกแขนงสั้น ๆ ออกที่ปลายกิ่ง ยาว 3.5–8 ซม. มีขนสั้นนุ่ม ก้านดอกยาว 0.5–1 ซม. กลีบเลี้ยงยาวประมาณ 2.5 มม. ดอกสีขาว กลีบดอกยาวกว่ากลีบเลี้ยงเล็กน้อย ช่อผลมักตั้งขึ้น ผลรูปรีเป็นเหลี่ยมมน ยาว 0.5–1 ซม. ปีกยาว 1.4–1.8 ซม.

พืชถิ่นเดียวของไทย พบเฉพาะทางภาคเหนือที่ดอยเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ และดอยตุง จังหวัดเชียงราย ขึ้นตามเขาหินปูน ความสูง 1300–2200 เมตร