ไม้ต้น สูง 10–15 ม. แตกกอ เปลือกเรียบสีเทาเข้ม มีขนกระจุกสั้นนุ่มและขนแข็งตามกิ่งอ่อน หูใบ ตา ก้านใบ และช่อดอก กิ่งมีช่องอากาศ หูใบรูปไข่ ใบรูปใบหอกหรือแกมรูปไข่ เบี้ยวเล็กน้อย ยาว 8–17 ซม. เส้นแขนงใบย่อยแบบกึ่งขั้นบันได ก้านใบยาว 0.7–2 ซม. ช่อดอกยาว 3–15 ซม. ช่อย่อย มี 2–8 ดอก กลีบเลี้ยงเกือบกลม ยาวประมาณ 2.5 มม. ปลายกลีบเป็นชายครุย ดอกสีขาวอมชมพู กลีบรูปไข่ ยาวประมาณ 6 มม. ขอบมีขนครุย ด้านนอกมีขนกระจาย เกสรเพศผู้ 15 อัน รยางค์ยาว 2–3 เท่า ของอับเรณู รังไข่และฐานก้านเกสรเพศเมียคอดเล็กน้อย ยาวประมาณ 1.2 มม. ก้านเกสรเพศเมียสั้น กลีบเลี้ยงไม่ขยายเป็นปีก รูปรีกว้างเกือบกลม ยาว 7–8 มม. ผลรูปไข่ เกลี้ยง ยาว 2–2.5 ซม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ตะเคียนทอง, สกุล)

พบที่ลาว และกัมพูชา ในไทยพบทางภาคตะวันออกที่อุบลราชธานี อำนาจเจริญ ขึ้นกระจายห่าง ๆ ในป่าดิบแล้ง ความสูง 100–300 เมตร