กล้วยไม้ดิน ลำต้นกลมมีข้อจำนวนมาก สูง 30–50 ซม. ใบพับจีบ เรียงห่าง ๆ รูปใบหอก ยาว 7.5–20 ซม. ก้านใบเป็นกาบยาว 4–6 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจะ มี 2–3 ช่อ ออกที่ปลายยอด ยาว 10–20 ซม. มี 10–15 ดอก เรียงห่าง ๆ ใบประดับรูปใบหอก ยาว 1.5–1.7 ซม. ปลายแหลมยาว ร่วงเร็ว ดอกสีเหลืองหรืออมส้ม ด้านนอกมีขนประปราย กลีบเลี้ยง 3 กลีบ รูปใบหอกแกมรูปไข่ ยาวเท่า ๆ กัน ยาว 0.6–1 ซม. กลีบดอกคล้ายกลีบเลี้ยง มี 3 กลีบ ยาว 5–9 มม. ก้านกลีบแผ่กว้าง กลีบปากกว้างประมาณ 7.5 มม. ยาวประมาณ 8.5 มม. จัก 3 พู พูกลางมีสันนูน 2 สัน พูข้างแผ่แบน ปลายตัด ขอบจักไม่เป็นระเบียบ เส้าเกสรสั้น รูปกลม โคนบวม ด้านหลังมีขนสั้นนุ่ม ก้านดอกและรังไข่ยาว 1.8–2.3 ซม. มีขนสั้นนุ่มหนาแน่น
พบที่อินเดีย จีนตอนใต้ ไต้หวัน พม่า เวียดนาม คาบสมุทรมลายู สุมาตรา และฟิลิปปินส์ ในไทยพบกระจายห่าง ๆ ทางภาคเหนือที่พิษณุโลก และภาคใต้ที่นครศรีธรรมราช ขึ้นตามป่าดิบเขา ความสูงถึงประมาณ 1200 เมตร
สกุล Cephalantheropsis Guillaumin อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Epidendroideae เผ่า Collabieae มี 5 ชนิด พบเฉพาะในเอเชีย ในไทยมี 2 ชนิด อีกชนิดคือ C. obcordata (Lindl.) Ormerod. กลีบเลี้ยงแคบกว่า พูข้างกลีบปากรูปเคียว ชื่อสกุลหมายถึงคล้ายกับสกุล Cephalanthera ซึ่งเป็นกล้วยไม้กินซากอาศัยเชื้อรา
| 
