ไม้ต้น สูงได้ถึง 25 ม. เปลือกเป็นคอร์ก ใบประกอบ 2–3 ชั้น ยาวได้ถึง 1 ม. ใบประกอบย่อยมี 3–5 คู่ ใบย่อยรูปรี รูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่ ยาว 2–7 ซม. โคนมนหรือกลม เบี้ยว ก้านใบสั้น ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนงแผ่กว้าง ยาว 10–35 ซม. ดอกสีขาวมีกลิ่นหอม ก้านดอกยาวได้ถึง 1 ซม. กลีบเลี้ยงรูปถ้วย ยาว 2–4 มม. ปลายแยก 5 แฉกตื้น ๆ พับงอกลับ ดอกรูปดอกเข็ม หลอดกลีบดอกเรียวแคบ ยาว 3–7 ซม. ปากกว้าง 3–5 ซม. คล้ายรูปปากเปิด กลีบบน 2 กลีบ กลีบล่าง 3 กลีบ รูปใบหอกแกมรูปไข่ ยาว 1–2 ซม. ด้านในมีขน เกสรเพศผู้ 2 คู่ยาวไม่เท่ากัน ติดเหนือกึ่งกลางหลอดกลีบ อับเรณูสมบูรณ์หนึ่งอัน เป็นหมันหนึ่งอันคล้ายเดือย จานรองดอกรูปถ้วย รังไข่เกลี้ยง ผลแห้งแตก รูปแถบ แบน ยาว 28–36 ซม. เมล็ดรูปรีหรือขอบขนาน ยาว 1.5–3.5 ซม. รวมปีกบางใส
พบที่จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีน และแทบทุกภาคของไทย ยกเว้นภาคใต้ เป็นไม้ประดับสองข้างถนน ขึ้นกระจายห่าง ๆ ในป่าเบญจพรรณและป่าดิบแล้ง ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร รากต้มดื่มแก้ไข้มาลาเรีย
สกุล Millingtonia L.f. มีชนิดเดียว ชื่อสกุลตั้งตามนายแพทย์และนักธรรมชาติวิทยาชาวอังกฤษ Sir Thomas Millington (1628–1704) ผู้ค้นพบลักษณะเพศของพืช
| 
