ไม้ล้มลุก ไม้พุ่ม หรือไม้ต้น ใบเรียงตรงข้ามหรือเรียงรอบข้อ แผ่นใบมักมีต่อมกระจาย บางครั้งมีเส้นขอบใน ช่อดอกแบบช่อกระจุก ดอกสมบูรณ์เพศ ใบประดับขนาดเล็ก กลีบเลี้ยงส่วนมากมี 5 กลีบ ดอกสีเหลือง มี 4–5 กลีบ เกสรเพศผู้เชื่อมติดกันเป็น 3–5 มัด หรือแยกกัน อับเรณูแตกตามยาว แกนอับเรณูมักมีต่อม รังไข่ 3–5 ช่อง พลาเซนตารอบแกนร่วม หรือมีช่องเดียวพลาเซนตาตามแนวตะเข็บ ก้านเกสรเพศเมีย 2–5 อัน แยกหรือเชื่อมติดกัน ติดทน ยอดเกสรเป็นตุ่ม ผลแห้งแตกตามแนวประสาน เมล็ดจำนวนมาก ขนาดเล็ก

สกุล Hypericum เดิมอยู่ภายใต้วงศ์ Clusiaceae มี 370–460 ชนิด พบทั้งในเขตร้อนและเขตอบอุ่น ยกเว้นในแถบทะเลทรายและขั้วโลก ในไทยมีประมาณ 5 ชนิด พบนำเข้ามาเป็นไม้ประดับ 1 ชนิด ยังไม่ทราบชนิด คือ เหลืองมงคล Hypericum sp. ชื่อสกุลอาจมาจากภาษากรีก “hyper” เหนือ และ “eikon” ลักษณะภาพที่ปรากฏบนกลีบดอก ซึ่งเชื่อว่าสามารถปกป้องจากวิญญาณชั่วร้าย

ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 2 ม. ใบเรียงตรงข้าม รูปไข่ รูปขอบขนาน หรือรูปใบหอก ยาว 2–7 ซม. เส้นแขนงใบข้างละ 2–4 เส้น เส้นขอบในมีหรือไม่มี ก้านใบยาว 1–4 มม. ช่อดอกมี 1–5 ดอก ก้านดอกยาว 0.3–1.5 ซม. กลีบเลี้ยงรูปรีกว้าง หรือรูปใบพาย ยาว 0.5–1 ซม. ขอบส่วนมากเรียบ มีแถบต่อมกระจาย ดอกรูปถ้วย เส้นผ่านศูนย์กลาง 3–6 ซม. กลีบดอกรูปไข่กลับหรือเกือบกลม ยาว 1.5–3 ซม. เกสรเพศผู้มี 5 มัด มัดละ 60–80 อัน ยาว 0.5–1 ซม. พลาเซนตารอบแกนร่วม เกสรเพศเมียแยก 5 แฉก ก้านเกสรยาว 2–7 มม. ปลายโค้ง ผลรูปไข่หรือรูปโคน ยาว 1–1.7 ซม.

พบที่บังกลาเทศ ภูฏาน อินเดีย เนปาล พม่า และเวียดนามตอนบน ในไทยพบทางภาคเหนือที่ดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ ขึ้นตามชายป่าดิบเขา ความสูง 1600–2500 เมตร อนึ่ง H. siamense N. Robson ใบมีเส้นขอบในชัดเจน พบที่ดอยเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ อาจเป็นชนิดเดียวกับบัวทอง

ชื่อพ้อง  Hypericum garrettii Craib