ไม้ต้น สูงได้ถึง 30 ม. หูใบแนบติดก้านใบมากกว่ากึ่งหนึ่ง ใบรูปไข่ ยาว 10–30 ซม. ปลายแหลมยาว ยาวได้ถึง 2.5 ซม. แผ่นใบด้านล่างมีขน เส้นแขนงใบเรียงจรดกันเป็นเส้นขอบใน ก้านใบยาว 1.5–4 ซม. ช่อดอกออกตามปลายกิ่งงัน ยาว 1–1.8 ซม. มีดอกเดียว ก้านดอกสั้นมาก ดอกมีกลิ่นหอมแรง สีเหลืองอมส้ม มี 15 กลีบ เรียงหลายวง ยาวเท่า ๆ กัน รูปใบหอกกลับ ยาว 2–4 ซม. เกสรเพศผู้ยาว 6–8 มม. แกนอับเรณูมีรยางค์สั้น ๆ ผลยาว 7–15 ซม. ผลย่อยแยกกัน ยาว 1–1.5 ซม. แต่ละผลย่อยมี 2–4 เมล็ด ผิวย่น (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ จำปี, สกุล)
มีถิ่นกำเนิดในอินเดีย เป็นไม้ประดับทั่วไปในเอเชียเขตร้อน แยกเป็น var. pubinervia (Blume) Figlar & Noot. พบทางภาคใต้ ต้นสูงได้ถึง 50 ม. ใบรูปรี ปลายแหลมสั้น ส่วนจำปาขาว เป็นลูกผสม M. champaca x baillonii คำระบุชนิดมาจากภาษาสันสกฤต และเป็นที่มาของชื่อไทย
|
