ไม้ต้น สูงได้ถึง 30 ม. ใบรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 8–16 ซม. ขอบเรียบ แผ่นใบด้านล่างสีน้ำตาล ก้านใบยาว 1–1.5 ซม. ดอกเพศผู้และเพศเมียส่วนมากแยกคนละช่อ ช่อดอกเพศผู้แตกแขนงจำนวนมาก ช่อแขนงยาว 8–15 ซม. ดอกออกเป็นกระจุก 3 ดอก หรือหลายดอก ช่อดอกเพศเมียออกเดี่ยว ๆ ยาว 8–10 ซม. ดอกออกเป็นกระจุก 1–3 ดอก ผลรูปลูกข่างหรือคล้ายพีระมิด กว้าง 2–3 ซม. ยาว 2.5–3 ซม. รวมกาบ มีขนสีเงินรอบ ๆ กรวย กาบหุ้มเกือบทั้งผล ผิวเรียบไม่มีหนามหรือเกล็ด มีริ้วเป็นเส้นคลื่นไม่เป็นระเบียบ 3–4 เส้น แต่ละกาบมีผลเดียว (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ก่อเดือย, สกุล)

พบที่ลาว และเวียดนาม ในไทยพบทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน ภาคตะวันออก และภาคตะวันออกเฉียงใต้ ขึ้นตามป่าดิบแล้ง ป่าสนเขา และป่าดิบชื้น ความสูง 200–950 เมตร ผลนำไปคั่วกินได้

ชื่ออื่น   ก่อกินลูก (ตรัง); ก่อตาหมู, ก่อหมาก (อุบลราชธานี); ก่อใบเลื่อม (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ); ก่อหิน (จันทบุรี); ก่อเหิบ (นครพนม)

ไม้ต้น สูงได้ถึง 20 ม. ใบรูปรี รูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่กลับ ยาว 11–20 ซม. เส้นใบไม่ชัดเจน ใบยาว 0.8–1.5 ซม. ช่อดอกยาว 3–15 ซม. ส่วนมากไม่แยกแขนง หรือแยกแขนง เกลี้ยง ผลรูปไข่กว้าง แบน กว้าง 2.5–3 ซม. สูง 2–2.5 ซม. รวมกาบ รอบกรวยมีขนสั้นนุ่มสีเทา แยกกัน ก้านหนา ยาว 0.5–1.5 ซม. กาบหุ้มเกือบทั้งผล เกล็ดเชื่อมติดกันเรียงเป็นเส้น 5–6 วง ไม่เป็นระเบียบ มีขนสั้นนุ่ม (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ก่อดำ, สกุล)

พบที่คาบสมุทรมลายู และบอร์เนียว ในไทยพบกระจายห่าง ๆ ทางภาคใต้ที่นครศรีธรรมราช นราธิวาส ขึ้นตามป่าดิบชื้น ความสูง 100–250 เมตร

ชื่อพ้อง  Pasania macphailii M.R.Hend.