ไม้พุ่มหรือไม้ต้น ต้นกล้าเป็นใบประกอบ 2 ชั้น ต้นโตก้านใบกลายเป็นใบ (phyllodinous foliage) เรียงเวียน พบน้อยที่เป็นใบประกอบ ช่อดอกแบบช่อกระจุกแน่นหรือช่อเชิงลด กลีบเลี้ยงและกลีบดอกกลีบเชื่อมติดกัน ปลายส่วนมากแยก 5 แฉก เกสรเพศผู้จำนวนมาก แยกกัน รังไข่มีช่องเดียว ก้านเกสรเพศเมียเรียวยาว ยอดเกสรขนาดเล็ก ออวุลจำนวนมาก ผลเป็นฝัก ผิวเมล็ดมีรอยรูปตัวยู (pleurogram)

สกุล Acacia อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Mimosoideae เดิมมีมากกว่า 1450 ชนิด ปัจจุบันถูกจำแนกออกเป็นอย่างน้อย 5 สกุล เป็นสกุลที่พบในไทย 2 สกุล คือ Senegalia และ Vachellia ส่วนสกุล Acacia พบเฉพาะที่เป็นพืชต่างถิ่นประมาณ 3 ชนิด ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “akakia” หนาม หมายถึงต้นไม้มีหนาม

ไม้ต้น สูงได้ถึง 15 ม. แผ่นก้านใบรูปขอบขนาน โค้ง ปลายเรียวแหลมทั้ง 2 ด้าน ยาว 8–20 ซม. เส้นใบเรียงขนานกันตามยาว 3–4 เส้น ช่อดอกแบบช่อเชิงลด ยาว 4–10 ซม. ช่อดอกย่อยแบบช่อกระจุก ดอกไร้ก้าน กลีบเลี้ยงยาว 0.5–1 มม. ขอบจัก กลีบดอกโค้งลง ยาว 1.5–2 มม. เกสรเพศผู้สีเหลือง ก้านชูอับเรณูยาว 2.5–4 มม. รังไข่มีขนละเอียด ฝักแบน กว้าง 1–1.5 ซม. ยาว 6–7 ซม. บิดม้วนเป็นวง ฝักอ่อนมีนวล มี 5–12 เมล็ด รูปไข่หรือรูปรี ยาว 4–6 มม.

มีถิ่นกำเนิดในปาปัวนิวกินีและออสเตรเลีย นำเข้ามาปลูกเป็นสวนป่าเพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิง ทำกระดาษ บำรุงดิน และฟื้นฟูสภาพป่า เช่นเดียวกับกระถินเทพา Acacia mangium Willd. ซึ่งมีเกสรเพศผู้สีเหลืองครีม เส้นใบมี 4–5 เส้น

ชื่อสามัญ  Earleaf Acacia, Wattle