อุทยานแห่งชาติน้ำพอง น้ำพองเป็นชื่อเรียกตามต้นกำเนิดลำน้ำพองที่ไหลมารวมกับอ่างเก็บน้ำเขื่อนอุบลรัตน์ (เดิมชื่ออ่างเก็บน้ำน้ำพอง) เป็นอุทยานแห่งชาติที่จัดตั้งขึ้นตามข้อเสนอของจังหวัดขอนแก่น แต่เดิมมีชื่อเรียกว่า “น้ำพอง-ภูเม็ง” เพราะมีพื้นที่บางส่วนอยู่ในเทือกเขาภูเม็ง อุทยานแห่งชาติน้ำพอง ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของ จังหวัดขอนแก่น ติดกับเขื่อนอุบลรัตน์ ครอบคลุมพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติ ป่าโสกแต้ ป่าภูเม็ง ป่าโคกหลวง ป่าโคกหลวงแปลงที่สาม ป่าภูผาดำ ป่าภูผาแดง ในเขต อ.อุบลรัตน์ อ.บ้านฝาง อ.หนองเรือ อ.มัญจาคีรี และกิ่ง อ.โคกโพธิ์ชัย จ.ขอนแก่น รวมทั้งพื้นที่บางส่วนของ อ.บ้านแท่น อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ มีเนื้อที่ประมาณ 197 ตร. กม. หรือ 123,125 ไร่

ลักษณะภูมิประเทศ

สภาพพื้นที่โดยทั่วไป มีลักษณะสัณฐานเป็นเทือกเขา หินทรายสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางคล้ายกับเทือกเขา ทั่ว ๆ ไปของ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งเทือกเขา เหล่านี้ทอดตัวเป็นแนวยาว จากทิศเหนือสู่ทิศใต้ ขนานกับ อ่างเก็บน้ำเขื่อนอุบลรัตน์ เป็นแหล่ง กำเนิดต้นน้ำลำธาร ส่วนหนึ่งของลำน้ำที่สำคัญลายสาย เช่น ลำน้ำพอง ลำน้ำเชิญ ลำน้ำชี เป็นต้น แบ่งพื้นที่ได้เป็น 2 ส่วน คือ ส่วนที่อยู่ ในเทือกเขาภูพานคำ ด้านทิศเหนือและด้านทิศใต้อยู่ใน เทือกเขาภูเม็ง พื้นที่ด้านทิศตะวันตกมีสภาพลาดชันสลับกับ หน้าผา ในบางช่วงจรดที่ราบอ่างเก็บน้ำด้านล่าง ส่วนพื้นที่ ด้านทิศตะวันออกเป็นที่ราบเชิงเขามีความสูงโดยเฉลี่ย ประมาณ 600 เมตร

ลักษณะภูมิอากาศ

เนื่องจากสภาพภูมิประเทศของอุทยานแห่งชาติน้ำพอง พื้นที่ส่วนใหญ่เป็น ป่าเต็งรังส่งผลให้มี อากาศ ค่อนข้างร้อน ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ - มิถุนายน แต่ทว่าในช่วงเดือน พฤศจิกายน - กุมภาพันธ์ อุทยานแห่งชาติน้ำพองจะมี สภาพอากาศ ที่เย็นสบาย เป็นช่วงที่เหมาะ สำหรับ การเดินทางท่องเที่ยว ณ อุทยานแห่งชาติน้ำพองมากที่สุด