ไม้ล้มลุก สูง 5–20 ซม. มีขนยาวประปรายตามกิ่ง แผ่นใบ ฐานดอก และก้านดอก ใบเรียงเวียน รูปรีกว้าง ยาวได้ถึง 2 ซม. โคนตัด สอบเรียวแคบ ใบช่วงปลายกิ่งขนาดเล็กและแคบกว่า ขอบจักซี่ฟัน ก้านใบยาวประมาณ 2 มม. ดอกออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบ ใบประดับย่อย 2 อัน รูปแถบ ยาวประมาณ 2 มม. ร่วงเร็ว ก้านดอกยาว 1.5–6 ซม. ฐานดอกรูปถ้วยสั้น ๆ กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปสามเหลี่ยมแคบ ยาวเท่า ๆ หรือยาวกว่าฐานดอกเล็กน้อย ดอกสีม่วงหรือสีขาวล้วน กลีบยาว 0.7–1 ซม. กลีบบน 2 กลีบ แฉกลึกจรดโคน รูปรีแคบ ตั้งขึ้น สั้นกว่ากลีบล่าง กลีบล่าง 3 กลีบ รูปรีกว้าง ปลายมีติ่งแหลม รังไข่มีขนหนาแน่น ผลแห้งแตก รูปขอบขนาน ยาวเท่า ๆ กลีบเลี้ยง

พบที่ลาว ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันออกของไทย ขึ้นหนาแน่นตามที่โล่ง ความสูง 100–300 เมตร ทั้งต้นกินเป็นผักสด บางครั้งเรียกว่า ผักลืมผัว อนึ่ง ใน Flora of China ระบุว่าเป็นชื่อพ้องของ L. terminalis C.B.Clarke ซึ่งกลีบล่างและกลีบบนขนาดเท่า ๆ กัน และเป็นสีเดียวกัน

ชื่ออื่น   ผักลืมขัว, ผักลืมผัว (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ); หญ้าผักเบี้ย (ทั่วไป)