ไม้พุ่มรอเลื้อย มีขนสีน้ำตาลอมเหลืองหนาแน่นตามกิ่งอ่อน ใบอ่อน ก้านใบ และช่อดอก หูใบขนาดเล็ก ใบรูปรีหรือรูปไข่ ยาว 3–11 ซม. ปลายแหลมยาวสั้น ๆ หรือกลม โคนกลมหรือเว้าตื้น ๆ ขอบมีสีเข้ม แผ่นใบเป็นมันวาวด้านบน ด้านล่างไม่มีต่อมตามแผ่นใบด้านล่างและขอบใบ แต่มีต่อมใกล้โคน 1–2 คู่ เส้นแขนงใบข้างละ 3–7 เส้น ก้านใบยาว 0.5–1 ซม. ช่อดอกยาวได้ถึง 12 ซม. ก้านช่อสั้น ก้านดอกยาว 0.4–1.5 ซม. เป็นข้อใต้จุดกึ่งกลาง มีขนสั้นนุ่ม ใบประดับรูปใบหอก ยาวประมาณ 2 มม. ใบประดับย่อยแหลม ขนาดประมาณ 1 มม. กลีบเลี้ยงมีต่อมขนาดเล็กเห็นไม่ชัดเจนหรือไม่มี กลีบรูปรี ยาวประมาณ 1.5 มม. ปลายกลม โคนตัด ดอกสีขาวอมเหลือง กลีบดอกรูปเกือบกลม กว้างยาว 3.5–4 มม. โคนตัดหรือรูปติ่งหู ขอบจักชายครุย ด้านนอกมีขนสั้นนุ่ม ก้านกลีบยาว 1–2 มม. ก้านชูอับเรณูยาว 1–2.5 มม. ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 4 มม. ผลสีเขียวอ่อนอมน้ำตาล มีขนสั้นนุ่ม ปีกกลางรูปขอบขนาน ยาว 2–2.5 ซม. ปลายกลมหรือจัก 2 พู ปีกข้างรูปขอบขนาน ยาว 1–1.2 ซม. ก้านผลยาว 1.5–2 ซม.(ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ โนรี, สกุล)

พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่เลย ภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่เพชรบุรี (แก่งกระจาน) ประจวบคีรีขันธ์ (สามร้อยยอด, ห้วยยาง) และภาคใต้ที่พังงาและพัทลุง ขึ้นตามยอดเขาหินปูน ความสูงจนถึงประมาณ 500 เมตร