| ไม้ต้น ส่วนมากมีเกล็ดขุยและขนกระจุกรูปดาวสั้นนุ่มตามกิ่งอ่อน แผ่นใบด้านล่าง ช่อดอก และกลีบเลี้ยงทั้งสองด้าน หูใบร่วงเร็ว ใบเรียงเวียนหนาแน่นช่วงปลายกิ่ง เรียบหรือรูปฝ่ามือ ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง ออกตามซอกใบ ดอกมีเพศเดียว ลักษณะคล้ายกัน กลีบเลี้ยงรูประฆังหรือรูปคนโท มี 4–6 กลีบ ไม่มีกลีบดอก ก้านชูเกสรร่วมสั้น อับเรณู 4–15 อัน เรียง 1–2 วง ที่ปลายก้านชูเกสรร่วม เป็นหมันในดอกเพศเมีย มี 3–5 คาร์เพล เชื่อมติดกัน แต่ละคาร์เพลมีออวุล 1–2 เม็ด ก้านเกสรเพศเมียสั้น ยอดเกสรขนาดเล็ก ผลมี 2–5 ผลย่อย แห้งไม่แตก มีสันตามยาวหรือปีก แต่ละผลย่อยมีเมล็ดเดียว
สกุล Heritiera เดิมอยู่ภายใต้วงศ์ Sterculiaceae ปัจจุบันอยู่วงศ์ย่อย Sterculioideae มีประมาณ 30 ชนิด ในไทยมี 7 ชนิด ชื่อสกุลตั้งตามนักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศส Charles Louis L’Héritier de Brutelle (1746–1800)
| | | | | | |
|
| เอกสารอ้างอิง | Phengklai, C. (2011). Sterculiaceae. In Flora of Thailand Vol. 7(3): 573–584. |
| Tang, Y., M.G. Gilbert and L.J. Dorr. (2007). Sterculiaceae. In Flora of China Vol. 12: 312–313. |
| Wilkie, P. and B. Ahmad. (2011). Sterculiaceae. In Tree Flora of Sabah and Sarawak Vol. 7: 339–356. |