สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ)
(Concise Encyclopedia of Plants in Thailand)


หมวดตัวอักษร 


Index to botanical names


ค้นหาคำศัพท์
ค้นหาคำศัพท์   

กูดจ๊อง
วันที่ 30 มกราคม 2560

Helminthostachys zeylanica (L.) Hook.

Ophioglossaceae

ดูที่ ผักตีนกวาง

กูดซัง
วันที่ 30 มกราคม 2560

Helminthostachys zeylanica (L.) Hook.

Ophioglossaceae

ดูที่ ผักตีนกวาง

กูดตีนกวาง
วันที่ 30 มกราคม 2560

Helminthostachys zeylanica (L.) Hook.

Ophioglossaceae

ดูที่ ผักตีนกวาง

กูดตีนฮุ้ง
วันที่ 30 มกราคม 2560

Helminthostachys zeylanica (L.) Hook.

Ophioglossaceae

ดูที่ ผักตีนกวาง

ตีนนกยูง
วันที่ 30 มกราคม 2560

Helminthostachys zeylanica (L.) Hook.

Ophioglossaceae

ดูที่ ผักตีนกวาง

ตูยุลางิ
วันที่ 30 มกราคม 2560

Helminthostachys zeylanica (L.) Hook.

Ophioglossaceae

ดูที่ ผักตีนกวาง



ผักตีนกวาง
วันที่ 30 มกราคม 2560

Helminthostachys zeylanica (L.) Hook.

Ophioglossaceae

เฟินขึ้นบนพื้นดิน เหง้าทอดเลื้อย ใบโผล่ขึ้นมาปีละหนึ่งใบ มีใบประกอบย่อย 3 ใบ ก้านใบ (phyllomophore) ยาว 15–55 ซม. ใบประกอบย่อย (trophophyll) มีก้านสั้น ๆ แต่ละใบมีใบย่อยที่ปลายและด้านข้าง 1–2 คู่ แกนกลางมีครีบคล้ายปีก แผ่นใบและก้านใบสีเขียวถึงม่วง ยาว 20–40 ซม. ใบย่อยรูปขอบขนานถึงรูปใบหอก ยาว 10–20 ซม. ปลายแหลมหรือมน โคนเรียวสอบเป็นครีบ ไร้ก้าน ขอบเรียบจักเว้า แผ่นใบฉ่ำน้ำ ใบสร้างสปอร์คล้ายช่อเชิงลด ยาว 10–20 ซม. ก้านยาว 4–15 ซม. กลุ่มอับสปอร์ออกเป็นกระจุกแยกแขนงสั้น ๆ อับสปอร์ไร้ก้าน

พบที่อินเดีย ศรีลังกา จีน ไห่หนาน ไต้หวัน ญี่ปุ่น พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ออสเตรเลีย และหมู่เกาะแปซิฟิก ในไทยพบมากทางภาคใต้ ขึ้นตามที่โล่ง ทุ่งหญ้า ชายป่า ความสูงระดับต่ำ ๆ หรือพบเป็นไม้ประดับ ใบอ่อนนำมาลวกหรือต้มกับกะทิกินกับน้ำพริก รากมีสรรพคุณด้านสมุนไพรหลายอย่าง

สกุล Helminthostachys Kaulf. มีเพียงชนิดเดียว ต่างจากสกุลอื่นในวงศ์ที่ใบสร้างสปอร์คล้ายช่อเชิงลด ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “helminthos” หนอน และ “stachys” ช่อดอกเชิงลด ตามลักษณะใบสร้างสปอร์

ชื่อพ้อง  Osmunda zeylanica L.

ชื่ออื่น   กูดจ๊อง, กูดซัง, กูดตีนกวาง, กูดตีนฮุ้ง (ภาคเหนือ); ตีนนกยูง (จันทบุรี, ภาคใต้); ตูยุลางิ (มาเลย์-นราธิวาส); ผักตีนกวาง (ภาคเหนือ); ผักนกยูง (นครราชสีมา)

ผักตีนกวาง: เฟินมีใบประกอบย่อย 3 ใบ แต่ละใบมีใบย่อยที่ปลายและด้านข้าง 1–2 คู่ ใบสร้างสปอร์คล้ายช่อเชิงลด (ภาพ: ผาทิพย์ ช่วยเนียม)

เอกสารอ้างอิง

Lindsay, S. and D.J. Middleton. (2012 onwards). Ferns of Thailand, Laos and Cambodia. http://rbg-web2.rbge.org.uk/thaiferns/

Tagawa, M., and K. Iwatsuki. (1979). Ophioglossaceae. In Flora of Thailand 3(1): 38.

Xianchun, Z., Q. Liu and N. Sahashi. (2013). Ophioglossaceae. In Flora of China Vol. 2–3: 77.

ผักนกยูง
วันที่ 30 มกราคม 2560

Helminthostachys zeylanica (L.) Hook.

Ophioglossaceae

ดูที่ ผักตีนกวาง