ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 4 ม. มีขนสีเหลืองตามกิ่งอ่อน หูใบ เส้นแขนงใบ ก้านใบ และใบประดับ หูใบยาว 5–7 มม. ร่วงเร็ว ใบรูปไข่กลับหรือรูปขอบขนาน ยาว 6–20 ซม. ปลายแหลมยาว โคนมน ขอบเรียบ เส้นแขนงใบข้างละ 4–6 เส้น เส้นแขนงใบย่อยแบบขั้นบันไดถี่ ก้านใบยาว 2.5–7 ซม. ดอกอยู่ภายในฐานดอกที่ขยายออกเดี่ยว ๆ หรือออกเป็นคู่ตามกิ่งที่ใบหลุดร่วง รูปกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 ซม. ด้านนอกมีขน ก้านช่อยาว 1–2 ซม ก้านฐานดอกยาว 1–3 มม. ใบประดับที่โคนมี 3 ใบ ยาวประมาณ 1 มม. ช่องเปิดกว้างประมาณ 1.5 มม. ไม่มีขนด้านใน (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ไทร, สกุล)

พืชถิ่นเดียวของไทย ขึ้นเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ตามชายป่าดิบชื้นทางภาคใต้ที่คลองยัน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ความสูงประมาณ 150 เมตร อยู่ภายใต้สกุลย่อย Ficus