ไทรมีรากเป็นเถาขนาดใหญ่ หูใบยาวได้ถึง 1.5 ซม. ใบเรียงสลับระนาบเดียว รูปรีกว้าง รูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่กลับ ยาวได้ถึง 12 ซม. แผ่นใบด้านล่างมีผลึกซิสโทลิท มีต่อมไข 1–2 ต่อม ตามง่ามเส้นแขนงใบ ก้านใบยาว 0.5–2 ซม. ดอกอยู่ภายในฐานดอกที่ขยายออกเดี่ยว ๆ ตามเถาหรือกิ่ง รูปรีกว้าง รูปลูกแพร์ หรือเกือบกลม เส้นผ่านศูนย์กลางส่วนมากยาว 4–8 ซม. บางครั้งอาจยาวได้ถึง 15 ซม. สีส้มหรือสีเหลืองอมชมพู สุกสีดำ ช่องเปิดกว้าง 3–5 มม. ใบประดับคล้ายขนแข็ง 3–5 อัน ก้านสั้น ๆ หรือยาวได้ถึง 2 ซม. ใบประดับที่โคน ยาว 2–5 มม. ติดทน ดอกด้านในสีแดง (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ไทร, สกุล)

พบที่หมู่เกาะนิโคบาร์ของอินเดีย พม่า กัมพูชา เวียดนาม ไต้หวัน ภูมิภาคมาเลเซีย และฟิลิปปินส์ ในไทยส่วนมากพบทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นตามป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 750 เมตร อยู่ภายใต้สกุลย่อย Synoecia

ชื่อสามัญ  Climbing fig

ชื่ออื่น   เดื่อเถา, เดื่อเถาใบใหญ่ (นราธิวาส)