ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูงได้ถึง 15 ม. ตาที่ยอดมีขนยาว มีขนสั้ันนุ่มตามก้านใบ แผ่นใบด้านล่าง ก้านดอก และกลีบเลี้ยงด้านนอก ใบรูปขอบขนาน รูปใบหอก หรือแกมรูปไข่ ยาว 4.5–9 ซม. ปลายแหลมยาวหรือยาวคล้ายหาง ก้านใบยาว 1–6 มม. ดอกออกเป็นกระจุก 1–3 ดอก ก้านดอกยาว 2–3 มม. กลีบเลี้ยงรูปรีกว้าง ยาว 1–2 มม. กลีบดอกรูปไข่กลับ ยาว 2.5–4 มม. เกสรเพศผู้มี 15–20 อัน รังไข่มี 3 ช่อง เกลี้ยง ก้านเกสรเพศเมียยาว 2–3 มม. แยก 3 แฉก ผลกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 4–5 มม.

พบที่อินเดีย ภูฏาน เนปาล ศรีลังกา พม่า จีนตอนใต้ เวียดนาม คาบสมุทรมลายู สุมาตรา และชวา ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามป่าดิบแล้ง และป่าดิบเขา ความสูงถึงประมาณ 2100 เมตร ใบเคี้ยวบรรเทาอาการไอ แก้ปวดท้อง ท้องเสีย และบิด

ชื่อพ้อง  Diospyros cerasifolia D.Don, Eurya acuminata DC., E. acuminata DC. var. wallichiana Dyer

ชื่ออื่น   ขี้ใต้ (ปัตตานี); ขี้หนอน, ขี้หนอนใบเล็ก (ภาคตะวันออกเฉียงใต้); โงกด๋าฉง (ตรัง); ตับไส้ (เชียงใหม่); ปลายกะสาน, ปลายสาน (ภาคใต้); แพปั้นจั่น, ยิงยอย (เชียงใหม่); รังไก่ (ภาคตะวันออกเฉียงใต้); ลูกถ่อง (ตรัง); สร้อยนกเขา (ตราด); เส่ฌะหย่า (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่); แฮพันจั้น (เชียงใหม่)