เฟินต้น สูงได้ถึง 10 ม. ปลายยอดมีเกล็ดสีน้ำตาล รูปแถบ ยาว 1.7–4 ซม. ลำต้นมีรากเป็นเส้นแข็งหนาแน่น ใบประกอบ 2 ชั้น ก้านใบสีน้ำตาลเข้ม ยาว 0.5–1 ม. โคนมีหนามสั้น ๆ และเกล็ดสีน้ำตาลรูปแถบ ยาว 3–4 ซม. ขอบมีขนแข็ง แผ่นใบกว้าง 1.5–1.7 ม. ยาว 2–3.5 ม. ใบย่อยชั้นที่หนึ่งรูปขอบขนานแกมรูปใบหอก มีข้างละ 8–13 ใบ เรียงสลับ ใบย่อยชั้นที่สองรูปขอบขนานหรือรูปใบหอก กว้าง 1.4–3 ซม. ยาว 10–15 ซม. ปลายเรียวแหลม โคนกึ่งตัด ขอบแฉกลึกจรดแกนใบย่อย แฉกรูปขอบขนานถึงรูปเคียว ปลายมน ขอบจักมน ไม่มีก้านใบย่อย แผ่นใบบาง ด้านล่างมีนวล เส้นกลางใบเกลี้ยงถึงมีขนประปราย เส้นแขนงใบแบบขนนก กลุ่มอับสปอร์กลม ไม่มีเยื่อคลุม เรียงเป็นแถวสองข้างของเส้นกลางพู (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ กูดต้น, สกุล)

พบที่อินเดีย พม่า ลาว ภูมิภาคมาเลเซีย และฟิลิปปินส์ ในไทยพบหนาแน่นทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นตามสันเขา ไหล่เขา หรือใกล้ลำธารใน ป่าดิบแล้ง ป่าดิบเขา และป่าดิบชื้น ความสูง 800–1700 เมตร

ชื่อสามัญ  Blue tree fern