ไม้เถา ใบรูปไข่ หรือแกมรูปขอบขนานถึงรูปใบหอก ยาว 6–21 ซม. โคนเว้าตื้นหรือคล้ายรูปก้นปิด เส้นโคนใบข้างละ 2–3 เส้น ก้านใบยาว 3.5–12 ซม. ก้านช่อดอกยาวได้ถึง 10 ซม. ใบประดับรูปแถบ ยาว 0.7–1 ซม. มี 10–27 ดอก ก้านดอกยาว 4–10 ซม. ใบประดับย่อย 2 อัน รูปแถบ ยาวประมาณ 3 มม. กลีบเลี้ยงมี 4–6 กลีบ ด้านนอกสีน้ำตาล มีขนละเอียด ด้านในสีม่วงอมน้ำเงิน รูปขอบขนานหรือรูปใบหอก ยาว 1.5–2 ซม. พับงอกลับ เกสรเพศผู้ยาว 0.8–1.6 ซม. ด้านนอกมักเป็นหมัน รูปแถบ อับเรณูยาว 2–5 มม. ปลายมีรยางค์สั้น ๆ ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 6 มม. ขยายในผลคล้ายหาง ยาว 4–8 ซม. มีขนยาวนุ่มหนาแน่น ผลรูปรี เบี้ยว ยาว 0.6–1.2 ซม.
พบที่บังกลาเทศ เนปาล ภูฏาน อินเดีย พม่า จีน กัมพูชา เวียดนาม ภูมิภาคมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และนิวกินี ในไทยพบแทบทุกภาค ยกเว้นภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นตามชายป่าที่แห้งแล้ง ความสูง 300–1800 เมตร
| 
