ไม้ล้มลุก สูงได้ถึง 20 ซม. หูใบรูปไข่ ยาวได้ถึง 7 มม. ใบมี 1–4 คู่ รูปไข่หรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 6.5–18 ซม. แผ่นใบเกลี้ยง ก้านใบยาว 3–7 มม. ช่อดอกแบบช่อกระจุก ก้านช่อยาว 10–35 ซม. มี 20–30 ดอก ใบประดับรูปรี ยาว 3–5 มม. ก้านดอกยาว 7–9 มม. มีขนหนาแน่น กลีบเลี้ยงรูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาวประมาณ 5 มม. หรือยาวกว่าเล็กน้อย ดอกรูปดาว มี 5 กลีบ รูปสามเหลี่ยมแคบ ยาว 0.8–1 ซม. ก้านชูอับเรณูแยกกัน ยาวประมาณ 1.5 มม. อับเรณูโค้ง สีน้ำเงิน ยาวประมาณ 6 มม. มีรูเปิดที่ปลาย ก้านเกสรเพศเมียโค้ง ยาวประมาณ 9 มม.

พบที่พม่าตอนล่าง และคาบสมุทรมลายู ในไทยพบทางภาคตะวันตกเฉียงใต้และภาคใต้ ขึ้นตามโขดหินริมลำธารหรือในป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 1100 เมตร

ชื่ออื่น   ประดับหินม่วง (ทั่วไป); ผักปลังหิน, หญ้างวงช้างหิน (ตรัง)