ไม้ล้มลุก มีขนหนาแน่นตามก้านใบ แผ่นใบทั้งสองด้าน ช่อดอก ก้านดอก และกลีบเลี้ยง ใบรูปรีหรือรูปไข่ ยาวได้ถึง 17 ซม. ขอบจักซี่ฟัน ปลายแหลมหรือมน โคนกลม เบี้ยว ก้านใบยาวได้ถึง 13 ซม. ช่อดอกคล้ายช่อซี่ร่ม มีได้ถึง 7 ดอก ก้านช่อดอกยาวได้ถึง 10 ซม. ใบประดับรูปใบหอก ยาวประมาณ 2 มม. ก้านดอกยาว 1–2 ซม. กลีบเลี้ยงแยกเป็น 3 ส่วน กลีบบน ยาว 3–5 มม. กลีบคู่ล่างรูปสามเหลี่ยม ยาว 1.5–2 มม. ดอกสีขาว โคนกลีบบนด้านในมีปื้นสีเหลือง โคนกลีบล่างมีปื้นสีเหลืองเข้ม ด้านนอกมีขนละเอียด หลอดกลีบยาว 4–5 มม. กลีบคู่บนเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 6 มม. 3 กลีบล่างเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 8 มม. ก้านชูอับเรณูมีขนละเอียด ปลายอับเรณูมีจะงอยสั้น ๆ เกสรเพศผู้ที่เป็นหมัน 3 อัน รังไข่และโคนก้านเกสรเพศเมียมีขนประปราย ผลยาว 5–7 มม.

พบที่จีนตอนใต้ พม่า และภาคเหนือของไทยที่เชียงใหม่ และลำปาง ขึ้นตามริมลำธารในป่าดิบเขา ความสูง 1000–1500 เมตร แยกเป็น var. crinita W.T.Wang กลีบเลี้ยงด้านนอกมีขนคล้ายขนแกะ พบที่จีนตอนใต้ ลักษณะทั่วไปคล้ายกับจอกหินน้อย P. heterophylla B.L.Burtt ที่ใบค่อนข้างใหญ่ แผ่นใบมีตุ่มนูนใหญ่ หรือใบขนาดเล็กมีตุ่มละเอียด โคนกลีบดอกด้านล่างสีม่วงเข้ม เป็นพืชถิ่นเดียวของไทย พบที่ดอยเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่

ชื่ออื่น   ขาวกำมะหยี่, จอกหินดอกขาว (ทั่วไป)