ไม้เถา มีขนรูปดาวและขนยาวกระจายตามกิ่ง ใบ ก้านใบ ช่อดอก และดอก ใบรูปหัวใจ ยาว 7–16 ซม. จัก 5–7 พู พูกลางปลายยาวคล้ายหาง ขอบจักฟันเลื่อย เส้นโคนใบข้างละ 2–3 เส้น ก้านใบยาว 2–15 ซม. ช่อดอกยาวได้ถึง 20 ซม. ก้านดอกยาวประมาณ 2.5 มม. กลีบเลี้ยงยาวประมาณ 3 มม. กลีบดอกยาว 4–5 มม. เส้าเกสรรูปถ้วย รังไข่มีต่อมกระจาย ก้านเกสรเพศเมียรูปลิ่มแคบ ผลกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 2–2.5 ซม. รวมขนยาว ปลายขนส่วนมากเป็นตะขอ ก้านผลยาว 1–2 ซม เมล็ดรูปรี ผิวมี 3 สันตื้น ๆ

พบที่พม่า จีนตอนใต้ อินเดีย ลาว เวียดนาม และคาบสมุทรมลายู ในไทยพบทุกภาค ขึ้นกระจายตามชายป่า ความสูงถึงประมาณ 500 เมตร

ชื่ออื่น   กำยานเครือ, เครือยาน, ป่านเขากวาง (ภาคเหนือ); คำเครือ, คำไหม, เครือคำ (ภาคกลาง); เครือจา (เชียงใหม่); ช่อตุ่ย (กะเหรี่ยง-ภาคตะวันตกเฉียงใต้); เถาวัลย์หด (จันทบุรี); ป่านกุ้ง (แม่ฮ่องสอน); เสม็ดย่าน (ยะลา)