ไม้พุ่ม ส่วนต่าง ๆ มีขนสั้นนุ่มหรือขนรูปดาว ใบเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก ช่อดอกแบบช่อเชิงลดหรือช่อกระจุกสั้น ๆ ออกเป็นวงรอบกิ่ง ก้านดอกสั้นหรือไร้ก้าน กลีบเลี้ยงรูประฆัง มีเส้นกลีบ 10 เส้น ปลายแยกเป็น 5 แฉก ขนาดเท่า ๆ กัน กลีบดอกรูปปากเปิด กลีบปากบนยาวกว่ากลีบปากล่าง ปลายมนหรือจักตื้น ๆ ปากล่างแยกเป็น 3 กลีบ ขนาดเท่า ๆ กัน บานออก เกสรเพศผู้ 2 คู่ คู่หน้ายาวกว่าคู่หลัง อับเรณูกางออก รังไข่เกลี้ยงหรือมีต่อม ก้านเกสรเพศเมียปลายแยก 2 แฉก มักไม่เท่ากัน ผลย่อยแบบเปลือกแข็งเมล็ดล่อน รูปไข่กลับแคบ ๆ โป่งด้านเดียว ปลายมีปีก ส่วนมากมี 4 เมล็ด

สกุล Colquhounia อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Lamioideae มีประมาณ 6 ชนิด พบในประเทศแทบเทือกเขาหิมาลัย จีน พม่า และเวียดนาม ในไทยมี 2 ชนิด ชื่อสกุลตั้งตามชาวบริติช Sir Robert Colquhoun (1786–1838) ผู้เก็บตัวอย่างพรรณไม้และผู้ที่สนับสนุนทางการเงินสวนพฤกษศาสตร์กัลกัตตา ในอินเดีย

ไม้พุ่ม สูง 1–4 ม. มีขนรูปดาวสั้นนุ่มหนาแน่นตามกิ่ง แผ่นใบด้านล่าง ช่อดอก และกลีบดอก ใบรูปไข่หรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 7–11 ซม. ปลายแหลมยาว โคนมนหรือกลม ขอบจักมน ใบประดับขนาดเล็ก รูปแถบ กลีบเลี้ยงรูประฆัง ยาวประมาณ 6 มม. เส้นกลีบไม่ชัดเจน กลีบยาวประมาณ 1 มม. ดอกสีแดงอมส้ม ยาว 2–2.5 ซม. หลอดกลีบดอกยาว 1.7–2.3 ซม. ปากบนรูปไข่ จักตื้น ๆ รังไข่มีตุ่มกระจาย

พบที่ภูฏาน อินเดีย เนปาล พม่า จีน และภาคเหนือของไทยที่ดอยเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ขึ้นตามที่โล่งบนเขาหินปูน ความสูง 1600–2200 เมตร ส่วน var. coccinea กิ่งและแผ่นใบด้านล่างมีขนประปราย พบที่อินเดีย ภูฏาน เนปาล และจีน

ชื่อพ้อง  Colquhounia mollis Schltdl.

ชื่อสามัญ  Himalayan mint shrub

ชื่ออื่น   แสงแดง, เฮาบาฮัว (เชียงใหม่)