ไม้ต้น สูง 30–50 ม. เปลือกหนาแตกเป็นร่องลึก สีน้ำตาลเข้มหรือดำ ใบมี 2 ใบในแต่ละกระจุก ตัดขวางรูปสามเหลี่ยม ยาว 15–25 ซม. ติดทนประมาณ 2 ปี โคนเมล็ดออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นคู่ รูปไข่แคบ ยาว 4.5–11 ซม. ก้านโคนยาวได้ถึง 1 ซม. เกล็ดหนารูปคล้ายรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนแคบ ๆ เมล็ดสีน้ำตาลดำ รูปไข่ แบนเล็กน้อย ยาว 6–7.5 มม. ปีกยาว 1.5–2.5 ซม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ สนเขา, สกุล)

พบที่พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ในไทยพบทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันออก ขึ้นกระจายห่าง ๆ ในป่าเต็งรัง และป่าดิบเขา บางครั้งพบหนาแน่นเป็นผืนป่าขนาดใหญ่และขึ้นปนกับสนสามใบ ความสูง 150–1400 เมตร

หมายเหตุ เดิมเข้าใจว่าเป็น Pinus merkusii Jungh. & de Vriese ซึ่งพบเฉพาะทางตอนเหนือของเกาะสุมาตรา ประเทศอินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ ซึ่งต้นกล้าไม่มีระยะ grass stage

ชื่อสามัญ  Tenasserim Pine, Two-needled pine

ชื่ออื่น   เกี๊ยะเปลือกดำ (ภาคเหนือ); เกี๊ยะเปลือกหนา (เชียงใหม่); จ๋วง (ภาคเหนือ, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ); เชียงเซา (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); โช (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่); ไต้ (ศรีสะเกษ, อุบลราชธานี); แปก (เลย, เงี้ยว-แม่ฮ่องสอน); สนเขา, สนสองใบ, สนหางม้า (ภาคกลาง); สะรอล (เขมร-สุรินทร์)