เฟินขึ้นบนดิน เหง้าเกาะเลื้อย เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 4 มม. เกล็ดรูปสามเหลี่ยมสีน้ำตาล ยาวประมาณ 2.5 มม. ร่วงเร็ว ใบประกอบยาว 22–60 ซม. ก้านใบยาว 22–70 ซม. ใบย่อย 14–25 คู่ รูปแถบ ยาว 6–15 ซม. หรือยาวได้ถึง 20 ซม. เรียงห่างกัน ปลายเรียวแหลม โคนกลม ไร้ก้านหรือมีก้านสั้น ๆ ขอบจักเป็นพูลึกไม่เกินกึ่งหนึ่ง รูปขอบขนาน ปลายมน มีติ่งแหลม เส้นกลางใบส่วนมากมีขนและเกล็ดประปราย แผ่นใบมีขนหรือต่อมตามเส้นใบ กลุ่มของอับสปอร์เกิดบริเวณขอบใบย่อย เรียงชิดกันเป็นแถว
พบในเขตร้อน ในไทยพบทุกภาค โดยเฉพาะภาคใต้ ขึ้นรวมกันเป็นกลุ่มใหญ่ตามที่โล่งที่น้ำท่วมขัง และขอบป่าพรุ ความสูงระดับต่ำ ๆ
|
ชื่อพ้อง Pteris interrupta Willd., Thelypteris interrupta (Willd.) K.Iwats.
|
|
|
ชื่ออื่น กูด (ภาคใต้); กูดยาง, กูดหม่อน (ภาคเหนือ); ปากู (มาเลย์-ภาคใต้); ผักกูดช้าง (ภาคตะวันออกเฉียงใต้); ผักกูดหม่อน (ภาคเหนือ)
|
|
ผักกูดหม่อน: ขึ้นตามที่โล่งที่ชื้นแฉะ ใบย่อยเรียงห่างกัน ไร้ก้าน ขอบจักเป็นพู กลุ่มอับสปอร์เรียงตามขอบจัก
เรียงชิดกันเป็นแถว (ภาพ: ปรีชา การะเกตุ)
|
|