กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช  กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม 









 

 

 

เลี่ยน

 

ชื่อวิทยาศาสตร์  Melia  azedarach  L.s

ชื่อวงศ์  MELIACEAE

ชื่อสามัญ   China  Berry, Persian  Lilac. Bead Tree

ชื่อทางการค้า  

ชื่อพื้นเมือง   เคี่ยน  เฮี่ยน  (ภาคเหนือ) 

     ไม้ต้นผลัดใบ สูง 10-20 เมตร ขนาดโตปานกลาง-ใหญ่

                        รูปทรง (เรือนยอด)  เรือนยอดกลม ขนาดทรงพุ่ม 3-5 เมตร

                        ใบ    ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น ออกเวียนสลับเป็นกลุ่มตามปลายกิ่ง มีใบย่อยจำนวนมาก

                        ดอก  ออกเป็นช่อตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง กลีบดอก 5-6 กลีบ

                                       สี  ชมพู หรือ ขาวอมม่วง

                                       กลิ่น  หอมอ่อน ๆ

                                       ออกดอก   ช่วงระหว่าง ธ.ค.-มี.ค.

                        ผล  

                                       ผลแก่  

    

     พบในป่าธรรมชาติทั่วไปยกเว้นภาคใต้  ภาคตะวันออก และภาคกลางตอนล่าง

  การขยายพันธุ์และการผลิตกล้า   โดยใช้เมล็ด  และวิธีปักชำ

  ปัจจัยสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมต่อการปลูก 

                        ดิน  ชอบดินร่วนซุย

                        ความชื้น   ชอบความชื้นปานกลาง - ต่ำ

                        แสง   ชอบแสงแดดเต็มวัน

  การปลูกดูแลบำรุงรักษา    

                       การคัดเลือกพื้นที่และเตรียมพื้นที่ปลูก   ในการเตรียมพื้นที่ควรตัดต่อไม้สุมเผาหรือขุดออกและควรมีการไถพรวนพื้นที่เพื่อพลิกฟื้นชั้นของดิน

                        วิธีการปลูกและระยะปลูกที่เหมาะสม    ระยะปลูกที่เหมาะสมคือ 3x3 เมตร และ 4x4 เมตร

  โรคและแมลง      หนอนกัดกินใบ

  อัตราการเจริญเติบโต   เร็ว

 

                       การเก็บรักษา   -

                       การแปรรูป  -

                       การตลาด  -

                       การบริโภค  -

                       การนำเข้า -

                       การส่งออก  -



                     
การใช้ประโยชน์ทางด้านเนื้อไม้ 
ใช้ทำฟื้น ทำไม้อัด เยื่อกระดาษ

                      การใช้ประโยชน์ทางด้านนิเวศน์  ให้ร่มเงา ป้องกันลม ป้องกันการพังทลาย ของหน้าดิน ฯลฯ

                      การใช้ประโยชน์ทางด้านภูมิสถาปัตย์  -

                      การใช้ประโยชน์ทางด้านโภชนาการ  -

                      การใช้ประโยชน์ทางด้านสมุนไพร   ดอก - ใช้เป็นส่วนผสมยาแก้โรคผิวหนัง
                                                                             ยาง - ใช้เป็นส่วนผสมทำยาแก้ม้ามโต

 

     ปัจจุบันความต้องการไม้เลื่อนทั้งที่เป็นท่อนซุงและไม้แปรรูปมีค่อนข้างมาก แต่ที่ยังไม่ได้รับความสนใจสนับสนุนขยายพื้นที่ปลูกเป็นแปลงปลูกป่าขนาดใหญ่ มีสาเหตุคือ
               1.   ไม้เลื่อนยังไม่ได้รับการปรับปรุงคุณภาพพันธุ์ได้ดีพอ คือ ลำต้นคดงอ แคระแกรน
               2.   เป็นไม้โตเร็วแต่อ่อนแอง่ายต่อการทำลายของเชื้อรา และโครงสร้างของลำต้น อ่อนแอ
               3.   ค่านิยมของคนทั่วไปไม่นิยมนำมาใช้ประโยชน์ด้านเนื้อไม้ เพราะเป็นไม้เนื้ออ่อนง่ายต่อการผุพัง   อายุการใช้งานสั้น