| ::
ความเป็นมา :: |
|
แต่เดิมประมาณ 70
ปีก่อนนี้
สภาพป่าไม้ดอยม่อนล้านยังเป็นป่าดงดิบมีความอุดมสมบูรณ์
มีไม้ไก๋
และไม้กฤษณาจำนวนมากและเป็นที่อยู่อาศัยของชาวเขาเผ่าแม้ว
เผ่าลีซอ และเผ่ามูเซอร์
โดยชาวเขาทั้ง
3
เผ่าทำการเกษตรเป็นหลัก
ปลูกข้าวไร่
ข้าวโพด
ปลูกฝิ่น
และเก็บหาของป่า
ทำให้สภาพป่าไม้ถูกทำลายลงเรื่อย ๆ
ดินหมดความอุดมสมบูรณ์กลายเป็นป่าหญ้าคาเข้ามาแทนที่
ชาวเขาเผ่าแม้ว
และเผ่าลีซอเริ่มอพยพออกไปหาที่อยู่ใหม่
ส่วนเผ่ามูเซอร์ย้ายไปอยู่บริเวณบ้านแม่ปูนหลวง
อำเภอเวียงป่าเป้า
จังหวัดเชียงราย
ต่อมาในปี พ.ศ.
2527
ชาวเขาเผ่าอาข่า
(อีก้อ)
อพยพมาจากจังหวัดเชียงราย
เข้ามาตั้งหมู่บ้าน
อยู่จนถึงปัจจุบัน |
|
|
::
ที่ตั้ง :: |
|
ดอยม่อนล้านตั้งอยู่ตำบลป่าตุ้ม
อำเภอพร้าว
จังหวัดเชียงใหม่
ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่งัด
อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติศรีลานนา ภายใต้สำนักบริหารจัดการพื้นที่ป่าอนุรักษ์
16 ทางทิศตะวันออก
มีเขตติดต่ออำเภอเวียงป่าเป้า
จังหวัดเชียงราย |
|
| ::
ลักษณะภูมิประเทศ :: |
|
สภาพโดยทั่วไปเป็นภูเขาสูงชัน
มีดอยม่อนล้านเป็นยอดเขาสูงที่สุด
มีความสูง
1,696 เมตร
จากระดับน้ำทะเล
และเป็นต้นกำเนิดของน้ำแม่สะลวม
น้ำห้วยโก๋น
ไหลลงสู่น้ำแม่งัด
ที่อำเภอพร้าว
จังหวัดเชียงใหม่
ดอยม่อนล้านเป็นจุดชมทิวทัศน์ที่มีชื่อเสียงของอำเภอพร้าว
โดยเฉพาะช่วงเวลาพระอาทิตย์ขึ้น และพระอาทิตย์ตก จะมีความสวยงามมาก
สำหรับเวลาอื่นเราสามารถมองเห็นดอยหลวงเชียงดาว เขื่อนแม่งัด
และตัวอำเภอพร้าว |
|
|
::
แหล่งน้ำ
:: |
|
ราษฎรอาศัยน้ำอุปโภคบริโภค
จากน้ำแม่สะลวม
น้ำห้วยโก๋น
ในหมู่บ้านซึ่งมีน้ำใช้ตลอดปี
โดยมีการทำฝายขนาดเล็ก
และสร้างบ่อเก็บน้ำไว้ใช้ในหมู่บ้าน
สำหรับน้ำทางด้านการเกษตรเป็นลักษณะเกษตรน้ำฝน
|
|
|
|
::
ข้อมูลประชากร :: |
มีจำนวนหมู่บ้านอยู่ในบริเวณพื้นที่โครงการทั้งหมด
จำนวน
3
หมู่บ้าน
จำนวน
88
หลังคาเรือน 562
คน
ดังนี้
ชื่อหมู่บ้าน
|
ชาติพันธุ์
|
ตำบล
|
จำนวนหลังคาเรือน
|
ประชากร
|
|
ชาย |
หญิง |
รวม |
บ้านอาบอลาชา
บ้านอาบอเน
บ้านอาแย |
อาข่า
อาข่า
อาข่า
|
หมู่ที่
11 ต.ป่าตุ้ม
อ.พร้าว
หมู่ที่
11 ต.
ป่าตุ้ม อ.พร้าว
หมู่ที่
3 ต.
ป่าไหน อ.พร้าว
|
34
13
41 |
89
42
135 |
115
35
146 |
204
77
281 |
|
รวม |
88 |
266 |
296 |
562 |
|
| |
|
::
ข้อมูลด้านเศรษฐกิจและสังคม
:: |
|
ชุมชน
3
หมู่บ้าน เป็นราษฎรบนพื้นที่สูงเผ่าอาข่า
นับถือศาสนาคริสต์
ศาสนาพุทธ และนับถือผี
ฐานะยากจน มีรายได้เฉลี่ยต่อครัวเรือนประมาณ
5,000
บาท/ปี
ส่วนใหญ่มีอาชีพหลักทำไร่และเลี้ยงสัตว์
ปลูกข้าวไร่
ข้าวโพด
งา
ขิง
กะหล่ำปลี
การเลี้ยงสัตว์ส่วนใหญ่จะเลี้ยงวัวและเลี้ยงหมู ไก่ เพื่อบริโภค
หลังจากฤดูฝนแล้วบางส่วนทำงานเป็นลูกจ้างรายวันของหน่วยจัดการต้นน้ำแม่สะลวม
แต่ส่วนใหญ่ไปรับจ้างใช้แรงงานที่ตัวอำเภอ พร้าว
และในตัวจังหวัดเชียงใหม่
ทำให้คนในหมู่บ้านส่วนมากมีแต่เด็กและคนชรา |
|
|
|
::
การเดินทางมี
2
เส้นทาง
:: |
เส้นที่ 1
-
จากจังหวัดเชียงใหม่พร้าว
(ทางหลวงหมายเลข1001)
ระยะทาง 94
กิโลเมตร
-
แยกขวาพร้าว
เวียงป่าเป้า (ทางหลวงหมายเลข1150)
ระยะทาง 53 กิโลเมตร
-
แยกซ้ายที่บ้านต้นกอก (ระหว่าง กม.ที่
32 33) ถึงหน่วยจัดการต้นน้ำแม่สะลวม
(ลักษณะทางเป็นดินลูกรังผสมคอนกรีต) ระยะทาง 27 กิโลเมตร
- จากหน่วยจัดการต้นน้ำแม่สะลวมถึงพื้นที่รับเสด็จ (ถนนดิน) ระยะทาง
2.5 กิโลเมตร
รวมระยะทางประมาณ
124.5 กิโลเมตร
ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง
เส้นที่ 2
-
จากจังหวัดเชียงใหม่พร้าว
(ทางหลวงหมายเลข1001)
ระยะทาง 94 กิโลเมตร
-
ตามถนนอำเภอพร้าว
อำเภอเวียงป่าเป้า (ถนนลาดยาง)
ระยะทาง
22 กิโลเมตร
-
แยกซ้ายที่บ้านขุนแจ๋
(ถนนดินลูกรัง)
ผ่านโครงการหลวงแม่ปูนหลวงหน่วยจัดการต้นน้ำ พร้าว
บ้านแม่ปูนหลวง
ถึงหน่วยจัดการต้นน้ำแม่สะลวม ระยะทาง
17 กิโลเมตร
-
จากหน่วยจัดการต้นน้ำแม่สะลวมถึงพื้นที่รับเสด็จ (ถนนดิน) ระยะทาง
2.5 กิโลเมตร
รวมระยะทางประมาณ
135.5 กิโลเมตร
ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมง |
|
|
|
::
พื้นที่โครงการ
:: |
|
พื้นที่ดำเนินการของโครงการจะอยู่บริเวณบ้านอาแย บ้านอาบอเน
และบ้านอาบอลาชา มีพื้นที่ดำเนินการประมาณ
9,000 ไร่
พื้นที่ตั้งสถานีโครงการประมาณ 300 ไร่
|
|
|
|
::
สภาพปัญหา
:: |
|
1.
ปัญหาด้านการทำการเกษตรโดยชุมชนบริเวณดอยม่อนล้านทำการเกษตรโดยไม่มีการอนุรักษ์
ดิน
และน้ำที่ถูกวิธี ขาดความรู้ทางด้านวิชาการเกษตร
ทำให้ผลผลิตที่ได้ต่ำ
เนื่องมาจากมีการพังทลายของหน้าดินทำให้ดินเสื่อมคุณภาพ
2.
ปัญหาด้านการบุกรุกแผ้วถางป่าไม้บริเวณพื้นที่ต้นน้ำลำธารเพิ่มมากขึ้นทุกปี
เนื่องจากการขยายพื้นที่ทำการเกษตร
3.
ปัญหาด้านไฟป่า
เกิดจากการทำไร่เลื่อนลอยของชาวเขาเอง
ในการใช้ไฟเผาเพื่อเตรียมพื้นที่
แต่ไม่มีการควบคุม
ทำให้เกิดความเสียหายแก่พื้นที่ป่าธรรมชาติเป็นประจำทุกปี
4.
ปัญหาด้านแรงงานทิ้งถิ่น
เนื่องจากรายได้จากการทำเกษตรไม่พอเพียง ทำให้กลุ่มหนุ่มสาววัยแรงงาน
เดินทางไปรับจ้างในเมือง เพื่อหารายได้เพิ่ม ปล่อยให้เด็ก
และคนชราไว้ในหมู่บ้าน
5.
ปัญหาด้านสุขภาพและอนามัย
เกิดจากตัวชาวเขาเองที่มีความยากจน
ทำให้สภาพบ้านเรือนที่อยู่อาศัย
อาหารการกิน
และแหล่งน้ำอุปโภคบริโภคไม่สะอาดเท่าที่ควร
จึงเกิดโรคทางเดินอาหาร
และโรคผิวหนัง
|
|
|
|
Back to top |