หญ้าไซ (Leersia hexandra Sw. )

หญ้าหลายฤดู เหง้าสั้น ลำต้นทอดนอน ยาว 0.3–1 ม. ข้อมีขน ใบรูปแถบ ยาว 15–25 ซม. โคนเรียวสอบ ขอบใบและเส้นกลางใบมีขนสาก แผ่นใบเกลี้ยงหรือมีขนสาก ลิ้นใบเป็นเยื่อบาง ยาว 2–2.4 มม. ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ยาว 9–15 ซม. ช่อดอกย่อยออกเดี่ยว ๆ รูปขอบขนาน ยาว 3.4–5 มม. ก้านช่อยาวประมาณ 5 มม. กาบช่อลดรูปติดกับปลายช่อเป็นแคลลัส ดอกย่อยมีดอกเดียว สมบูรณ์เพศ กาบล่างแข็ง รูปเรือ ยาว 3.3–3.9 มม. ปลายแหลม เส้นกาบ 5 เส้น มีขนแข็งบนเส้นภายใน กาบบนหยาบ หนา รูปรี ยาว 3.2–3.7 มม. เส้นกาบ 3 เส้น มีสันเป็นเส้น จักซี่หวี เกล็ดประดับรูปลิ่ม เกสรเพศผู้ 6 อัน

พบในแอฟริกา อเมริกาเหนือและอเมริกาใต้ เอเชีย และออสเตรเลีย ในไทยพบทุกภาคตามพื้นที่ชุ่มน้ำ

สกุล Leersia Sw. มีประมาณ 20 ชนิด ในไทยพบ 2 ชนิด อีกชนิด คือ L. stipitata Bor ชื่อสกุลตั้งตามนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน Johann Georg Daniel Leers (1727–1774)

หญ้าไซ: ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ช่อดอกย่อยออกเดี่ยว ๆ (ภาพ: สุคนธ์ทิพย์ ศิริมงคล)