แรดหนุนหิน (Loeseneriella pauciflora (DC.) A.C.Sm. )

ไม้เถาเนื้อแข็งหรือไม้พุ่มทอดเลื้อย หูใบร่วมรูปสามเหลี่ยมขนาดเล็ก ใบเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรีถึงรูปใบหอก หรือแกมรูปไข่ ยาว 3.5–16 ซม. ปลายแหลมหรือแหลมยาว ขอบจักมนหรือเรียบ ก้านใบยาว 3–7 มม. ช่อดอกแบบช่อกระจุก ยาว 1–4 ซม. มีขนสีน้ำตาลแดงหนาแน่น ก้านช่อยาว 1–2 ซม. ใบประดับขนาดเล็ก ก้านดอกยาว 2–5 มม. กลีบเลี้ยงมี 5 กลีบ รูปสามเหลี่ยมขนาดเล็ก ดอกสีเหลืองอมเขียว ด้านนอกมีขน มี 5 กลีบ รูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาว 3–5 มม. เกสรเพศผู้ 3 อัน ติดที่โคนเกสรเพศเมีย ยาวประมาณ 2 มม. จานฐานดอกกลม รังไข่มี 3 ช่อง ติดบนจานฐานดอก ผลแห้งแตก มี 3 ฝัก กางออก รูปไข่กลับหรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 2.5–8 ซม. แต่ละฝักมี 5–8 เมล็ด รูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาว 1–2 ซม. โคนมีปีกยาว 2–4 ซม.

พบในภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย นิวกินี และหมู่เกาะแปซิฟิก ในไทยพบกระจายห่าง ๆ ทุกภาค ขึ้นตามป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น หรือบนเขาหินปูน ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร

สกุล Loeseneriella A. C. Sm. มี 26 ชนิด พบในแอฟริกาและเอเชีียเขตร้อน ในไทยมี 3 ชนิด ชื่อสกุลตั้งตามนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน Ludwig Eduard Theodor Loesener (1865–1941)

ชื่อพ้อง: Hippocratea pauciflora DC.

แรดหนุนหิน: ใบเรียงตรงข้ามสลับฉากตั้งฉาก ดอกสีเหลืองอมเขียว เกสรเพศผู้ 3 อัน ผลมี 3 ฝัก กางออก แห้งแตก (ภาพ: สุคนธ์ทิพย์ ศิริมงคล, มนตรี ธนรส)