สารานุกรมพืช

    ยางบูเก๊ะ (Dipterocarpus acutangulus Vesque )

    ไม้ต้น กิ่งและใบแก่เกือบเกลี้ยง หูใบยาวได้ถึง 1.3 ซม. ด้านนอกมีขน ใบรูปรีหรือรูปไข่ ยาว 7–14 ซม. ปลายแหลมหรือแหลมยาว โคนรูปลิ่มหรือมน เส้นแขนงใบข้างละ 10–13 เส้น ก้านใบยาว 1.5–3 ซม. ช่อดอกยาว 3.5–6 ซม. ก้านดอกยาว 3–5 มม. หลอดกลีบเลี้ยงยาว 7–8 มม. ด้านในมีขนสั้นนุ่ม กลีบยาวยาว 1–1.5 ซม. กลีบสั้นยาว 3–4 มม. กลีบดอกยาวประมาณ 3.5 ซม. เกสรเพศผู้ 15 อัน ก้านชูอับเรณูยาวเท่า ๆ อับเรณู ยาวประมาณ 5 มม. หลอดกลีบเลี้ยงหุ้มผลมีสันตื้น ๆ 5 สัน ยาว 2.5–3 ซม. ปีกยาวยาว 10–14 ซม. ปีกสั้นยาวประมาณ 5 มม. ขอบพับงอกลับ

    พบที่คาบสมุทรมลายู บอร์เนียว และภาคใต้ตอนล่างของไทยพบที่ยะลา ขึ้นตามสันเขาในป่าดิบชื้น ความสูง 600–1000 เมตร

      

    ยางบูเก๊ะ: กิ่งและใบแก่เกือบเกลี้ยง หลอดกลีบเลี้ยงหุ้มผลมีสันตื้น ๆ 5 สัน (ภาพ: มานพ ผู้พัฒน์)