โมกเหลือง (Wrightia viridiflora Kerr )

ไม้พุ่ม อาจสูงได้ถึง 5 ม. ใบรูปรี ยาว 3–15 ซม. แผ่นใบเกลี้ยง ก้านใบยาว 2–6 มม. ช่อดอกยาว 1–4 ซม. ก้านดอกยาว 0.5–1.5 ซม. กลีบเลี้ยงรูปไข่ขนาดเล็ก ดอกสีเหลืองหรืออมเขียว หลอดกลีบดอกยาว 1–2 มม. กลีบรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 4–8 มม. กะบัง 3 ชั้น กะบังหน้ากลีบดอกเชื่อมติดโคนกลีบดอก ปลายจักชายครุย ยาว 2.3–4.4 มม. กะบังระหว่างกลีบดอกปลายแยก 2 แฉก ยาว 1.5–3 มม. กะบังย่อย ยาว 0.8–1.5 มม. เกสรเพศผู้ติดบนปากหลอดกลีบดอก อับเรณูยาว 0.6–1 ซม. รังไข่เกลี้ยง ก้านเกสรเพศเมียยาว 3–3.3 มม. รวมยอดเกสร ผลกางออก เกลี้ยง มีช่องอากาศประปราย ยาว 16–20 ซม. เมล็ดยาวประมาณ 2.5 ซม. กระจุกขนยาวประมาณ 2 ซม.

พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคเหนือที่ตาก นครสวรรค์ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่เลย ภาคกลางที่ราชบุรี สระบุรี และภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่กาญจนบุรี ขึ้นตามหุบเขาหินปูนที่ค่อนข้างชุ่มชื้น ความสูง 100–800 เมตร คล้ายกับโมกเหลืองหอม W. laevis Hook.f. ที่กะบังหน้ากลีบดอกและกะบังระหว่างกลีบดอกยาวเท่า ๆ กัน และดอกมีกลิ่นหอม เขตการกระจายพันธุ์กว้าง พบที่จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ถึงออสเตรเลียตอนบน ในไทยพบทางภาคใต้ตามเขาหินปูนเตี้ย ๆ ที่สุราษฎร์ธานี นครศรีธรรมราช และพังงา

โมกเหลือง: ดอกสีเหลือง กะบัง 3 ชั้น ยาวไม่เท่ากัน ปลายจักชายครุย (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)