โมกราชินี (Wrightia sirikitiae D.J.Middleton & Santisuk )

ไม้พุ่มหรือไม้ต้น แตกกอ สูงได้ถึง 10 ม. ใบรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 3–10 ซม. ก้านใบยาว 0.4–1 ซม. ช่อดอกยาว 3–5 ซม. ก้านดอกยาว 0.5–1.5 ซม. กลีบเลี้ยงรูปสามเหลี่ยมปลายมน ยาว 1.5–2 มม. ดอกสีขาว รูปดอกเข็ม หลอดกลีบดอกยาว 1.4–2 ซม. กลีบรูปไข่หรือรูปขอบขนาน ยาว 1.4–2.5 ซม. กะบัง 3 ชั้น กะบังหน้ากลีบดอกแนบติดกลีบดอกเกือบกึ่งหนึ่ง ปลายแยกเป็นแฉก ยาว 1–1.2 ซม. ปลายแฉกเป็นตุ่ม กะบังระหว่างกลีบดอกคล้ายกะบังหน้ากลีบดอก แต่ติดที่โคนกลีบดอก กะบังย่อยออกเดี่ยว ๆ ยาว 2–6 มม. เกสรเพศผู้ติดภายในหลอดกลีบ อับเรณูยาวประมาณ 1 ซม. รังไข่มีขนประปราย ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 2 ซม. รวมยอดเกสร ผลรูปกระสวย กางออก ปลายกว้าง โค้งเล็กน้อย กว้าง 1–1.5 ซม. ยาว 8–15 ซม. มีช่องอากาศหนาแน่น เมล็ดยาวประมาณ 1.5 ซม. กระจุกขนยาวประมาณ 3 ซม.

พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคเหนือตอนล่างที่นครสวรรค์ ภาคกลางที่สระบุรี ลพบุรี และภาคตะวันออกเฉียงใต้ที่สระแก้ว ขึ้นตามเขาหินปูนเตี้ย ๆ ความสูงไม่เกิน 100 เมตร ชื่อชนิดตั้งเพื่อเทิดพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ

โมกราชินี: ไม้ต้นขนาดเล็กแตกกอ ดอกรูปดอกเข็ม กะบัง 3 ชั้น ปลายแยกเป็นแฉก ปลายแฉกป็นตุ่ม ผลแยกกัน กางออก ปลายกว้าง มีช่องอากาศหนาแน่น (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)