เฟินซิกแซ็ก (Dryopteris diffracta (Baker) C.Chr. )

เฟินขึ้นบนดิน เหง้าตั้งขึ้น สูงได้ถึง 10 ซม. เกล็ดสีน้ำตาลหนาแน่น รูปขอบขนานแกมรูปไข่ ปลายเรียวแหลม ขอบเรียบบางสีอ่อน ใบประกอบแยกแขนง 3–4 ชั้น รูปสามเหลี่ยมกว้างหรือรูปไข่ ยาวได้ถึง 53 ซม. เกลี้ยง แกนกลางเรียงซิกแซ็กตื้น ๆ ปลายใบประกอบและใบประกอบย่อยโค้งพับลง ก้านยาวได้ถึง 50 ซม. สีน้ำตาล เกลี้ยง ใบประกอบย่อยชั้นที่ 1–3 มีชั้นละ 6–12 คู่ ใบย่อยคล้ายรูปใบพัด 3–4 คู่ ขอบจักเป็นพู เส้นแขนงใบแยกแขนงเป็นง่าม กลุ่มอับสปอร์เรียงติดบนเส้นกลางใบช่วงปลาย เยื่อคลุมกลุ่มอับสปอร์รูปกลม ๆ

พบที่อินเดีย จีนตอนใต้ ไต้หวัน พม่า เวียดนาม ในไทยมีรายงานเฉพาะทางภาคเหนือที่พิษณุโลก ขึ้นตามป่าดิบเขา ความสูง 1500–1600 เมตร

สกุล Dryopteris Adans. มีประมาณ 400 ชนิด พบทั่วไปในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน โดยเฉพาะเอเชียตะวันออกแถบหิมาลัย จีน ญี่ปุ่น และเกาหลี ในไทยมี 16 ชนิด ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “drys” ไม้ก่อ และ “pteris” ที่ใช้เรียก black oak-fern

ชื่อพ้อง: Nephrodium diffractum Baker

เฟินซิกแซ็ก: เหง้าตั้งขึ้นมีเกล็ดสีน้ำตาลหนาแน่น ใบประกอบแยกแขนง 3–4 ชั้น ใบย่อยคล้ายรูปใบพัด ขอบจักเป็นพู กลุ่มอับสปอร์เรียงติดบนเส้นกลางใบช่วงปลาย (ภาพ: ปรีชา การะเกตุ)