พู่ระหง (Hibiscus schizopetalus (Dyer ex Mast.) Hook.f. )

ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 4 ม. หูใบรูปลิ่มแคบขนาดเล็ก ร่วงเร็ว ใบรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 2–7 ซม. ขอบจักซี่ฟัน ก้านใบยาว 0.5–2 ซม. มีขนรูปดาว ดอกออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ห้อยลง ก้านดอกยาว 8–15 ซม. มีข้อประมาณจุดกึ่งกลางก้าน ริ้วประดับ 5–8 อัน รูปใบหอก ยาว 1–2 มม. ขอบมีขน หลอดกลีบเลี้ยงยาว 1–1.5 ซม. มีขนประปราย แฉกลึกด้านเดียว กลีบดอกยาว 4–6 ซม. แฉกลึกคล้ายขนนก พับงอกลับ เส้าเกสรยาว 8–10 ซม. อับเรณูอยู่ช่วงปลาย ผลรูปขอบขนาน ยาว 3–4 ซม. เกลี้ยง (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ชบา, สกุล)

มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาแถบประเทศเคนยาและแทนซาเนีย เป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อน มีชนิดดอกซ้อน H. schizopetalus ‘Pagoda’ ซึ่งอาจเป็นลูกผสมกับ H. rosa-sinensis L.

ชื่อพ้อง: Hibiscus rosa-sinensis L. var. schizopetalus Dyer ex Mast.

ชื่อสามัญ: Coral Hibiscus

ชื่ออื่น: ชุมบาห้อย (ปัตตานี); พู่ระหง, พู่เรือหงส์, หางหงส์ (ภาคกลาง)

พู่ระหง: ดอกห้อยลง กลีบดอกแฉกลึกคล้ายขนนก และชนิดดอกซ้อน (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)