พะยูง (Dalbergia L.f. )

ไม้ต้น ไม้พุ่ม หรือไม้เถาเนื้อแข็ง หูใบขนาดเล็กร่วงเร็ว ใบประกอบปลายคี่ เรียงเวียน ใบย่อยเรียงสลับระนาบเดียว ช่อดอกแบบช่อกระจะหรือแยกแขนง ใบประดับขนาดเล็ก ร่วงเร็ว กลีบเลี้ยงรูปถ้วย มี 5 กลีบ กลีบดอกรูปดอกถั่ว กลีบปีกแยกกัน เกสรเพศผู้เชื่อมติดกลุ่มเดียวหรือสองกลุ่ม อับเรณูติดที่ฐาน เปิดที่ปลาย รังไข่มีก้าน ก้านเกสรเพศเมียสั้น ยอดเกสรขนาดเล็ก ผลเป็นฝักแห้งไม่แตก มีหนึ่งหรือหลายเมล็ด เมล็ดรูปคล้ายไต

สกุล Dalbergia อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Faboideae เผ่า Dalbergieae มีมากกว่า 100 ชนิด พบในอเมริกาเขตร้อน แอฟริกา และเอเชีย ในไทยมีประมาณ 26 ชนิด และมีที่นำเข้ามาปลูกเป็นไม้ประดับหรือไม้เศรษฐกิจ 1 ชนิด คือ ประดู่แขกหรือประดู่ลาย D. sisso Roxb. ex DC. มีถิ่นกำเนิดในอินเดีย ชื่อสกุลตั้งตามนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดน Carl Gustav Dahlberg (1753–1775) และพี่ชาย Nils E. Dahlberg (1730–1820)