ไทรย้อยใบทู่ (Ficus microcarpa L.f. )

ไม้ต้น บางครั้งรอเลื้อย กึ่งอาศัยหรือขึ้นบนพื้นดิน สูงได้ถึง 30 ม. หูใบยาว 0.5–1.5 ซม. ร่วงเร็ว ใบรูปรี รูปขอบขนาน หรือรูปไข่กลับเกือบกลม ยาว 2–14 ซม. ขอบใบหนาช่วงโคน แผ่นใบหนา เส้นโคนใบ 1 คู่ เห็นชัดเจน เส้นแขนงใบย่อยเรียงขนานกัน มีต่อมไขที่โคนเส้นกลางใบ ก้านใบยาว 0.5–3 ซม. ดอกอยู่ภายในฐานดอกที่ขยายออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นคู่ตามซอกใบ รูปกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.5–1 ซม. สุกสีชมพูหรือม่วงอมดำ ไร้ก้าน ช่องเปิดกว้าง 1.5–2 มม. มีขนด้านใน ใบประดับด้านบน 3 อัน เรียงซ้อนเหลื่อม กลีบรวมด้านในสีแดง ขอบสีขาว (สกุลย่อย Urostigma)

พบที่ปากีสถาน อินเดีย เนปาล ศรีลังกา จีนตอนใต้ ญี่ปุ่น ไต้หวัน พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และออสเตรเลีย ในไทยทั่วทุกภาค ขึ้นตามป่าดิบแล้ง ป่าดิบชื้น และป่าเบญจพรรณ ป่าเสื่อมโทรมชายทะเล หรือเขาหินปูน ความสูงถึงประมาณ 1100 เมตร

ชื่อสามัญ: Curtain fig

ชื่ออื่น: ไทรกร่าง (กาญจนบุรี); ไทรย้อยใบทู่ (ทั่วไป); ไฮฮี (เพชรบูรณ์)

ไทรย้อยใบทู่: แผ่นใบหนา เส้นโคนใบ 1 คู่ figs ออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นคู่ แก่สีชมพู (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)