ไทรใบขน (Ficus fulva Reinw. ex Blume )

ไม้ต้น สูงได้ถึง 20 ม. กิ่งมีขนหยาบหรือขนยาว หูใบยาว 0.8–3.2 ซม. ร่วงเร็ว มีขน ใบรูปรี รูปไข่กลับ รูปขอบขนาน หรือเกือบกลม ยาว 6–35 ซม. ใบอ่อนบางครั้งรูปฝ่ามือ 3–7 แฉก ขอบใบจักซี่ฟัน แผ่นใบมีขนทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบย่อยแบบขั้นบันได ก้านใบยาวได้ถึง 30 ซม. ในใบอ่อน ดอกอยู่ภายในฐานดอกที่ขยายออกเป็นคู่ตามกิ่งที่ใบร่วง รูปกลมหรือรูปรี มีขนหนาแน่น เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.2–2.5 ซม. สุกสีเหลืองหรือส้ม ไร้ก้านหรือก้านยาว 2–5 มม. ช่องเปิดกว้างประมาณ 4 มม. มีขนด้านใน ใบประดับขนาดใหญ่ (สกุลย่อย Ficus)

พบที่หมู่เกาะนิโคบาร์ ของอินเดีย พม่า คาบสมุทรมลายู บอร์เนียว สุมาตรา และชวา ในไทยพบทางภาคเหนือ ภาคตะวันตกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นตามป่าดิบแล้ง ป่าดิบชื้น และป่าดิบเขา ความสูงถึงประมาณ 1800 เมตร

ไทรใบขน: แผ่นใบมีขนทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบย่อยแบบขั้นบันได figs มีขนหนาแน่น ไร้ก้านหรือมีก้านสั้น ๆ ช่องเปิดมีใบประดับขนาดใหญ่ (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)