เถาพันดง (Pothos neoroxburghii P.C.Boyce )

ไม้เถาล้มลุก ยาวได้ถึง 15 ม. กิ่งที่มีดอกมักแตกแขนง ใบรูปรีถึงรูปใบหอก หรือแกมรูปไข่ ยาว 2–10 ซม. ปลายมีติ่ง เส้นขอบในข้างละ 2 เส้น ก้านใบยาว 2–20 ซม. มีปีกกว้าง โคนก้านมีครีบ ช่อดอกจำนวนมาก ออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบ โคนมี ใบประดับย่อยขนาดเล็ก มีเกล็ดหุ้มยอดเรียงซ้อนเหลื่อม ยาว 0.3–1 ซม. ก้านช่อยาว 0.3–1.5 ซม. กาบสีม่วงอมน้ำตาล รูปไข่ เว้า พับงอกลับ ยาว 0.4–1 ซม. โคนตัด ปลายมีติ่ง ติดทน ช่อรูปไข่ กลม หรือรูปกระบอง ยาว 0.9–1.2 ซม. สีขาวหรือครีม มีก้านยาว 1–1.5 ซม. ดอกเส้นผ่านศูนย์กลาง 1–2 มม. ผลย่อยมี 1–5 ผล รูปรี ยาว 1–1.8 ซม. สุกสีส้มอมแดง

พบที่อินเดีย พม่า และคาบสมุทรมลายู ในไทยพบทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นบนต้นไม้หรือก้อนหินในป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 500 เมตร คล้ายกับตองงุม P. chinensis (Raf.) Merr. ที่ดอกออกน้อยกว่า และกาบสีเขียว

เถาพันดง: ช่อดอกจำนวนมาก ออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบ กาบสีม่วงอมน้ำตาล รูปไข่ เว้า พับงอกลับ โคนตัด ปลายมีติ่ง ผลสุกสีส้มอมแดง (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา, ปรีชา การะเกตุ, นันทน์ภัส ภัทรหิรัญไตรสิน)