ตีนตุ๊กแก (Ficus pumila L. )

ไม้เลื้อย มีรากตามข้อ ลำต้นมีขนสีน้ำตาลหนาแน่น ใบเรียงสลับระนาบเดียว มีสองขนาด รูปไข่ถึงรูปรี หรือรูปกลมถึงรูปหัวใจ ยาว 1–6 ซม. โคนกลมหรือเว้าตื้น แผ่นใบค่อนข้างหนา ด้านบนมีขนตามเส้นแขนงใบ ด้านล่างมีขนสั้นนุ่ม เส้นแขนงใบข้างละ 4–6 เส้น มีต่อมไขตามซอกเส้นแขนงใบด้านล่าง ใบขนาดใหญ่ก้านใบยาวได้ถึง 2.5 ซม. ใบอ่อนสีน้ำตาลแดง ใบประดับที่โคนยาว 4–7 มม. ดอกอยู่ภายในฐานดอกที่ขยายออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบหรือใต้ใบ อันที่เป็นหมันเป็นปมรูปกลม ๆ อันที่สมบูรณ์รูปลูกแพร์ถึงรูปไข่กลับ ยาว 3–7 ซม. มีขนสั้นนุ่มกระจาย สุกสีดำ รูเปิดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 3 มม. มีขนหนาแน่น ก้านผลยาว 0.4–2 ซม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ไทร, สกุล)

มีถิ่นกำเนิดในจีน เกาหลี ญี่ปุ่น ไต้หวัน และเวียดนาม เป็นไม้ประดับเกาะเลื้อย หรือแพร่กระจายในธรรมชาติ ความสูงถึงประมาณ 1400 เมตร มีสรรพคุณด้านสมุนไพรหลายอย่าง เนื้อผลคั้นทำเจลลี่ปรุงอาหารได้

ชื่อสามัญ: Creeping fig

ชื่ออื่น: ตีนตุ๊กแก, มะเดื่อเถา (กรุงเทพฯ); ลิ้นเสือ (ภาคกลาง)

ตีนตุ๊กแก: ไม้เลื้อยเกาะตามกำแพง ใบมีสองขนาด ดอกจำนวนมากอยู่ภายในฐานดอกที่ขยาย (fig) รูปลูกแพร์ มีใบประดับที่โคน รูเปิดมีขนหนาแน่น (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)