เดื่อเถา (Ficus punctata Thunb. )

ไทรมีรากเป็นเถาขนาดใหญ่ หูใบยาวได้ถึง 1.5 ซม. ใบเรียงสลับระนาบเดียว รูปรีกว้าง รูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่กลับ ยาวได้ถึง 12 ซม. แผ่นใบด้านล่างมีผลึกซิสโทลิท มีต่อมไข 1–2 ต่อม ตามง่ามเส้นแขนงใบ ก้านใบยาว 0.5–2 ซม. ดอกอยู่ภายในฐานดอกที่ขยายออกเดี่ยว ๆ ตามเถาหรือกิ่ง รูปรีกว้าง รูปลูกแพร์ หรือเกือบกลม เส้นผ่านศูนย์กลางส่วนมากยาว 4–8 ซม. บางครั้งอาจยาวได้ถึง 15 ซม. สีส้มหรือสีเหลืองอมชมพู สุกสีดำ ช่องเปิดกว้าง 3–5 มม. ใบประดับคล้ายขนแข็ง 3–5 อัน ก้านสั้น ๆ หรือยาวได้ถึง 2 ซม. ใบประดับที่โคน ยาว 2–5 มม. ติดทน ดอกด้านในสีแดง (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ไทร, สกุล)

พบที่หมู่เกาะนิโคบาร์ของอินเดีย พม่า กัมพูชา เวียดนาม ไต้หวัน ภูมิภาคมาเลเซีย และฟิลิปปินส์ ในไทยส่วนมากพบทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นตามป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 750 เมตร อยู่ภายใต้สกุลย่อย Synoecia

ชื่อสามัญ: Climbing fig

ชื่ออื่น: เดื่อเถา, เดื่อเถาใบใหญ่ (นราธิวาส)

เดื่อเถา: ไทรมีรากเป็นเถาขนาดใหญ่ fig ออกตามเถา (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)