ดอกบัลลูน (Platycodon grandiflorus (Jacq.) A.DC. )

ไม้ล้มลุก รากอวบหนา ใบออกเป็นวงรอบข้อ เรียงตรงข้าม หรือเรียงเวียน รูปรีถึงรูปใบหอก หรือแกมรูปไข่ ยาว 2–7 ซม. ขอบจักฟันเลื่อย แผ่นใบด้านล่างมีนวล ก้านใบเกือบไร้ก้าน ดอกออกเดี่ยว ๆ ตามปลายกิ่ง ฐานดอกรูปกรวยกลับ กลีบเลี้ยงมี 4 กลีบ สั้นกว่าฐานดอก ดอกรูปถ้วยหรือรูประฆังกว้าง สีม่วง ชมพูอ่อน หรือขาว ยาว 1.5–4.5 ซม. ปลายแยกเป็น 5 แฉก เกสรเพศผู้ 5 อัน โคนก้านชูอับเรณูรูปสามเหลี่ยม อับเรณูยาวกว่าก้านชูอับเรณู รังไข่ใต้วงกลีบ ยอดเกสรเพศเมียแยก 5 แฉก ผลแห้งแตกที่ปลาย มี 5 ซีก รูปกรวยกลับ ยาว 1–2.5 ซม. เมล็ดขนาดเล็กจำนวนมาก

มีถิ่นกำเนิดในจีน รัสเซีย เกาหลี และญี่ปุ่น เป็นไม้ประดับกระถางแขวน มีหลากสายพันธุ์

สกุล Platycodon A.DC. มีเพียงชนิดเดียว ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “platys” กว้าง และ “kodon” ระฆัง หมายถึงลักษณะดอกรูประฆังกว้าง

ชื่อพ้อง: Campanula grandiflora Jacq.

ชื่อสามัญ: Balloon flower, Chinese bellflower

ดอกบัลลูน: ใบออกเป็นวงรอบข้อ ขอบจักฟันเลื่อย ดอกรูปถ้วยหรือรูประฆังกว้าง สีม่วง ยอดเกสรเพศเมียแยก 5 แฉก ผลรูปกรวยกลับ (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา, สุคนธ์ทิพย์ ศิริมงคล)