ชำมะนาด (Vallaris glabra (L.) Kuntze )

ไม้เถา ใบรูปรี ยาว 10–17 ซม. ปลายมีติ่งแหลม ก้านใบยาว 0.5–3 ซม. ช่อดอกยาวได้ถึง 10 ซม. แผ่กว้าง ก้านช่อสั้น กลีบเลี้ยงบานออกหรือพับงอกลับ รูปสามเหลี่ยมแคบ ๆ ยาว 4–5.5 มม. ดอกสีขาวอมเหลืองหรือเขียวอ่อน หลอดกลีบดอกยาว 7–9 มม. กลีบรูปไข่ ปลายแหลม ยาวประมาณ 1 ซม. ด้านนอกมีขนสั้นนุ่ม ก้านชูอับเรณูยาว 2–4 มม. ติดด้านประมาณจุดกึ่งกลางหลอดกลีบดอก อับเรณูยาวประมาณ 5 มม. จานฐานดอกมีขนตามปลายจัก ก้านเกสรเพศเมียรวมยอดเกสรยาวประมาณ 6 มม. มีขนสั้นนุ่ม

มีถิ่นกำเนิดในชวา เป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อน ดอกมีกลิ่นหอม มักไม่ติดผล

ชื่อพ้อง: Pergularia glabra L.

ชื่อสามัญ: Bread flower

ชื่ออื่น: ชมนาด, ชำมะนาด, ชำมะนาดกลาง (ภาคกลาง); ชำมะนาดฝรั่ง, ดอกข้าวใหม่ (กรุงเทพฯ); อ้มส้าย (ภาคเหนือ)

ชำมะนาด: ใบเรียงตรงข้าม ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง กลีบเลี้ยงบานออกหรือพับงอกลับ กลีบดอกปลายแหลม ปลายก้านชูอับเรณูเป็นกระเปาะ (ภาพ: ราชันย์ ภู่มา)