ลักษณะภูมิประเทศ

           ลักษณะภูมิประเทศอุทยานแห่งชาติแม่ยมโดยทั่วไปจะมีลักษณะ เป็นเทือกเขาสูงทั้งด้านทิศตะวันออกและทิศตะวันตกของพื้นที่ ลาดลงมายังฝั่งแม่ยมซึ่งไหลผ่านตอนกลางของพื้นที่ ซึ่งเทือกเขาสูงดังกล่าวนี้  ทำให้เกิดต้นน้ำที่สำคัญไหลลงสู่ แม่น้ำยม อาทิเช่น ห้วยแม่ปุง ห้วยเด็ด ห้วยปุง ห้วยเลิม ห้วยแม่เต้น ห้วยแม่สะกิ๋น และห้วยแม่ปู๊ เป็นต้น

ลักษณะภูมิอากาศ

           สภาพภูมิอากาศของอุทยานแห่งชาติแม่ยม แบ่งออกเป็น 3 ฤดูกาล คือ

           1. ฤดูฝน ระหว่างเดือนมิถุนายน-กันยายน

           2. ฤดูหนาว ระหว่างเดือนตุลาคม-มกราคม

           3. ฤดูร้อน ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์-พฤษภาคม

พันธุ์ไม้และสัตว์ป่า

            บริเวณป่าแห่งนี้ประกอบด้วยพันธุ์ไม้แตกต่างกันไป     ในแถบหุบเขา  ลำห้วยและแม่น้ำซึ่งมีความสูงชัน เป็นพันธุ์ไม้ป่าดิบชื้น เช่น ไม้ยาง กระบาก  ยมหอม ตะแบก ฯลฯ สูงขึ้นไปจากหุบเขา ลำห้วย จะเป็นป่าดิบเขา พันธุ์ไม้ จะเป็นพวกไม้สน และไม้ก่อ เช่น สนสามใบ ก่อเดือย ก่อตาหนู ฯลฯ         ป่าเบญจพรรณมีลักษณะเป็นป่าโปร่งในฤดูแล้งไม้ทุกชนิดจะผลัดใบ         ได้แก่  มะค่าโมง แดง ประดู่ ตะแบก และไม้สักซึ่งขึ้นเองตามธรรมชาติอย่างหนาแน่น  สำหรับป่าเต็งรังและป่าแพะจะมีมากบริเวณที่เป็นเนินเขา และที่ราบสูงบางส่วนพันธุ์ไม้ ได้แก่ ไม้เต็ง รัง เหียง พลวง

             เนื่องจากป่าบางตอนเป็นป่าปิดการทำไม้และป่าที่ยังไม่ผ่านการทำไม้  ตลอดจนยังไม่มีราษฎรบุกรุก จึงเหมาะแก่การอยู่อาศัยของสัตว์ป่า จึงมีสัตว์ป่าขนาดใหญ่เหลืออยู่บ้าง เช่น ช้างป่า เก้ง เลียงผา หมีควาย หมูป่า และสัตว์ขนาดเล็ก เช่น กระต่ายป่า ไก่ป่า นางอายและนกชนิดต่าง ๆ