 |
 |
|
| ความเป็นมาของโครงการ |
| จากปัญหาความเสื่อมโทรม ของทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา จะเห็นว่าพื้นที่ป่าปกคลุมลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ในปี 2543 มีพื้นที่เพียง 866.60 ตร.กม. คิดเป็น 10.74 % ของพื้นที่ลุ่มน้ำ โดยมีพื้นที่ต้นน้ำลำธารทั้งสิ้น 1, 029.25 ตร.กม. คิดเป็น 12.76% ของพื้นที่ลุ่มน้ำ พื้นที่ต้นน้ำที่สมบูรณ์เหล่านี้ ปัจจุบันได้ถูกบุกรุกกทำลาย เปลี่ยนสภาพการใช้ที่ดินเป็นทุ่งหญ้า ไร่ร้าง และไร่เลื่อนลอย จำนวน 2.63 ตร.กม. และเป็นพื้นที่เกษตรกรรม จำนวน 369.77 ตร.กม. ทำให้เหลือพื้นที่ต้นน้ำที่คงสภาพเพียง 656.86 ตร.กม. ดังนั้น เพื่อเป็นการแก้ไขปัญหาความเสื่อมโทรมของทรัพยากรธรรมชาติ และแก้ปัญหาความตื้นเขินของทะเลสาบสงขลา ตามมติคณะรัฐมนตรีสัญจร เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม 2545 ที่ให้ความเห็นชอบโครงการฟื้นฟูป่าพื้นที่ต้นน้ำ ป่าชายเลน และป่าพรุบริเวณพื้นที่ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่่า และพันธุ์พืช จึงได้จัดทำโครงการฟื้นฟูพื้นที่ต้นน้ำ และพื้นที่ชุ่มน้ำ บริเวณลุ่มน้ำทะเลสาบสขลาขึ้น เพื่อปรับปรุงระบบนิเวศให้คืนสู่ความสมดุลของธรรมชาติ และป้องกันการพังทลาย และการชะล้างหน้าดิน โดยนำแนวทางพระราชดำริให้ป่าฟื้นตัวตามธรรมชาติ ก่อสร้างฝายต้นน้ำลำธาร และส่งเสริมการปลูกหญ้าแฝก ตลอดจนปลูกจิตสำนึกชุมชนในพื้นที่ลุ่มน้ำตอนบน และในพื้นที่ชุ่มน้ำ ให้มีส่วนร่วมในการดูแลรักษาทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม เป็นแนวทางในการทำงาน |
| วัตถุประสงค์ |
1. ฟื้นฟู บูรณะ และปรับปรุงระบบนิเวศต้นน้ำลำธารที่เสียหายในพื้นที่ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ให้กลับคืนเป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร โดยชุมชนมีส่วนร่วม 2. ป้องกันการพังทลายของดิน และกักเก็บตะกอน ตลอดจนบรรเทาปัญหาอุทกภัย และขาดแคลนน้ำ 3. สร้างรายได้ให้แก่ชุมชนท้องถิ่น โดยการจ้างงาน 4. เพื่ืื่อส่งเสริมชุมชนท้องถิ่นในพื้นที่ต้นน้ำ และพื้นที่ชุ่มน้ำ ให้มีส่วนร่วมในการอนุรักษ์และฟื้นฟูพื้นที่ต้นน้ำและพื้นที่ชุ่มน้ำ |
| พื้นที่ดำเนินการ |
 |
